Ako Britanija izađe, da li će Srbija brže u EU?

"Iako deo domaće elite i javnosti veruje da je proces proširenja zasnovan samo na objektivnim kriterijumima i zaslugama pojedinačnih država kandidata, to nije tako", ocenjuje Jovanović po kome za ostatak zapadnog Balkana, takozvanu „otomansku grupu“, članstvo u EU zavisi pre svega od dalje rekonfiguracije odnosa unutar ove organizacije i od geopolitičkih prilika u svetu.

Ključan deo te slagalice je upravo status Britanije jer od budućeg statusa Britanije zavisi suštinski karakter i pozicioniranje EU, iznosi Jovanović u autorskom tekstu za današnju "Politiku".

"Ukoliko bi Britanija istupila, Unija bi postala organizovanija političko-vojna federacija, čije jezgro bi činio nemačko-francuski motor. Takva EU bi bila naklonjenija kompromisu sa Rusijom, ali i suspendovanju daljeg proširenja na obodu kontinenta, uključujući zapadni Balkan," piše Jovanović.

Prema njegovim rečima, pojedine stare članice, poput Danske, Finske, Švedske, Holandije i Italije, tražile bi više autonomije i preispitivanje nekih elementa svog sadašnjeg statusa.

"Sa druge strane, ostanak Britanije podrazumeva labavije organizovan evropski savez, koji će više predstavljati zonu ekonomske integracije, a manje političku uniju. Takva EU bi bila sklonija daljem proširenju, ali tu bi se radilo o različitim kategorijama članstva i o ''Evropi u više brzina''", navodi Jovanović.

U ovom slučaju, kako dodaje, EU bi zadržala "atlantistički karakter“, Rusija bi bila percipirana kao glavni geopolitički izazivač, a na težini bi dobile Poljska, Rumunija, kao i večiti kandidat Turska.

Jovanović smatra da je Britanija još u "recesionoj fazi" koja je počela posle razgradnje njenog kolonijalnog sistema i svesna da više nikada neće biti ni najmoćnija zemlja sveta, ali ni samo "mlađi partner Americi" zbog ćega će primeniti složeniju strategiju i dvodimenzionalnu spoljnu politku.

U ovom momentu ona drži sve opcije otvorene i balansira između specijalnog odnosa sa SAD i posvećenog učešća u EU. Važan deo te strategije je formalni ostanak u Evropskoj uniji, ali uz očuvanje potpune autonomije u monetarnoj i imigracijskoj politici, navodi on.

"Zato predviđam da će britanski premijer Kamerun pozvati birače da glasaju za ostanak u EU na referendumu pre isteka 2017. godine, kao i da će ostanak u EU biti rezultat," kaže Jovanović, napominjući da u Evropi zapravo "svi trendovi idu u pravcu geopolitičkih imeprativa Britanije".

Jovanović ukazuje da, s obzirom na još postojeće nesuglasice Nemačke i Francuske u vezi sa ekonomskom politikom i na to da alijansa nemačko-francuskog motora sa Rusijom na kraći i srednji rok nije verovatna, Britanija nije pod pretnjom snažne centripetalne osovine sa kontinenta, a SAD, iako nesumnjivo voodeća svetska sila nisu ni blizu dominacije kao 1943. ili 1991. godine.

On smatra da je britanski referendum o EU pre svega taktički i unutarpolitički potez premijera Dejvida Kameruna.

Britanija će nastaviti da čuva svoju samostalnost i da se prilagođava promenljivim okolnostima, balansirajući između slepog praćenja Amerike i bezrezervne posvećenosti Evropi i čuvajući sve opcije otvorenim, zaključuje Jovanović.