Dr Johannes Solberg: Čovek koji otvara sva vrata (priča o jednom Srbinu)

Branko je dete sa Kosova i Metohije.

Došao je u Norvešku sa porodicom, naučio naš norveški jezik i zaposlio se.

Njegov nemirni stvaralački duh odveo ga u novinarstvo gdje istražuje njemu interesantne teme, piše članke, polemiše i o svojim reportažama.

Onda objavljuje i knjige, poeziju posvećenu njegovom rodnom Gnjilanu. Na tom dijalektu, da to ostane zapisano kod srpskog naroda i nikakav neprijatelj SRPSTVA mu to ne može ni oteti ni otuđiti.

Onda pronalazi SS logore i u njima Srbe zatočenike.

Osniva filmsku produkciju DAN MEDIA NORWAY i po svojem scenariju snima dokumentarni film ..LOGOR SMRTI U KARAŠJOKU”.
Film je uzbudio mnoge duhove. Branko otkriva sve tajne jednog nacističkog logora i mučenja i patnje logoraša.

Ono što ja, kao teolog i filozof, nazirem, jeste Brankova istina kojom traži pomirenje među srpskim narodom.

On priča argumentima, on podastire istinu da su Srbi stradavali zbog tuđih ideologija i želi da tih podela nema više.

Branko želi da naglasi da su Srbi stradavali zbog svoje pravoslavne vere i ja mu to potpisujem.

Njegovo ime se već danima vrti po medijima u Srbiji.

TV kuće ga pozivaju da im gostuje u najgledanijim terminima.

Istraživajući u mnogim arhivima i došao je do imena i srpske dece koja su bila logoraši u Norveškoj.

Bila su to deca sa Banije, Like, Korduna, Potkozarja, opet srpska deca, mali pravoslavci . Njih su ustaše u NDH deportovali u Norvešku u nacističke logore.

Spisak, bez kraja u istraživanju, sa expertima iz Norveške, Srbije,Kanade, Švajcarske, Izraela. Svi oni i ja sa njima u dokumentarno-igranom filmu ,,33 Anđela”.

Opet tužna priča o srpskom stradanju, opet Brankov zov da se Srbi izmire, da se posvete svojoj pravoslavnoj veri.

Zbog koje stradavaju, a tom stradanju se ne vidi kraj.

Dr Johannes Solberg, norveški teolog i istoričar