Vojnička zakletva SCG najkraća do sada

Zakletva ima samo jednu rečenicu. "Ja, vojnik (ime i prezime), zaklinjem se čašću i životom da ću braniti Srbiju i Crnu Goru", jedino je što regruti SCG izgovaraju pre nego što i zvanično postanu vojnici oružanih snaga državne zajednice.

Iako se vojnička zakletva prvi put spominje 1334. godine, u vreme cara Dušana, sve do uvođenja stajaće vojske u Srbiji 1836. godine ona je bila neformalna i razlikovala se od toga da li je polagana knezu Lazaru, hajdučkim harambašama ili ustaničkim vojvodama.

Pisani oblik vojnička zakletva dobila je 1836. godine, kada su se prvi regruti u kasarnama u Požarevcu i Kragujevcu, u prisustvu sveštenika, sa levom rukom na jevanđelju i tri uzdignuta prsta desne ruke, zakleli na vernost knjazu, njegovoj familiji, a onda i na vernost otadžbini Srbiji.

Nakon što su dinastičke smene u Srbiji uzele maha, vojnička zakletva promenila je formu, pa se vojnici nisu prvo zaklinjali vladaru već "Bogu svemogućem", onda "vrhovnom zapovedniku - kralju Srbije", otadžbini i, po prvi put, vojničkoj zastavi.

Nakon stvaranja Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca, "Bog svemogući" i kralj su ostali na prvom i drugom mestu liste, ali su u vojničku zakletvu ušla i tri velika naroda koji su činili novu državu. Reč Jugoslavija prvi put se pojavila 1934. godine, kada je zamenila reči "kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca", neposredno nakon što je u Marselju ubijen kralj Aleksandar Karađorđević.

Nakon formiranja Jugoslovenske narodne armije tekst svečane obaveze drastično je promenjen i prvi put se težište zakletve nalazi na političkim elementima. Vojnici su se zaklinjali da će braniti nezavisnost, ustavni poredak, nepovredivost i celokupnost SFRJ.

Regruti bivše JNA su morali da se obavežu da će čuvati i razvijati bratstvo i jedinstvo naroda i narodnosti i čuvati "socijalističku samoupravnu domovinu", kao i da u toj borbi "neće žaliti da polože i svoj život".

Od formiranja Savezne Republike Jugoslavije1992. godine, vojnička zakletva je depolitizovana i regruti se se obavezivali "samo" da će braniti suverenost, teritoriju, nezavisnost i ustavni poredak SRJ.

Poslednjeg dana marta 2003. godine, predsednik novoformirane SCG Svetozar Marović potpisao je odluku kojom se iz vojničke zakletve izbacuju odrednice o suverenosti, teritoriji, nezavisnosti i ustavnog poretka, nakon čega je svečana obaveza dobila sadašnju formu.