Naučnici otkrili mogući znak života na Crvenoj planeti

Taj gas je prvi put na površini Marsa uočen deceniju ranije, međutim, pokrenuta je žestoka debata povodom legitimnosti tog istraživanja. Takođe, postavilo se pitanje, ukoliko je ono tačno, gde je onda izvor metana.

Sada je to istraživanje zvanično potvrđeno u nezavisnoj istrazi.

Na Zemlji, metan je jedan od ključnih znakova života i emituje se iz bioloških organizama. Ukoliko na Marsu dolazi iz nekog drugog procesa, njegovo postojanje na ovoj planeti je i dalje značajno jer ukazuje na to da je njena površina veoma aktivna, tvrde naučnici.

U junu 2013. godine rover Kjurioziti (Curiosity) uočio je metan na površini Marsa, blizu takozvanog kratera Gejl (Gale). To je krater prečnika 154 kilometra, čija se starost procenjuje na 3,5 do 3,8 milijardi godina.

Sada su naučnici potvrdili da je drugi svemirski brod, poznat kao Mars ekspres (Mars Express) detektovao metan na istom području, samo dan kasnije, potvrđujući rezultat prethodne misije.

ilustracija: Ruletkka/depositphotos.com

Nova otkrića došla su nakon što su naučnici uz pomoć spektrometra na letelici istražili taj gas u Marsovoj atmosferi, u blizini kratera Gejl. Oni su koristili i geološke analize.

Tako su otkrili da se metan oslobađa u atmosferu Marsa sa njegove površine, blizu pomenutog kratera.

To je poslužilo kao trag za dalje istraživanje odakle bi metan mogao da potiče. Iako je detektovan na Marsu pre više od 10 godina, pokrenuta je debata da li su njegov izvor mikroorganizmi ili geohemijske reakcije na površini Crvene planete.

Ukoliko su njegov izvor mikroorganizmi, naučnici mogu da ga prate i otkriju koja vrsta života postoji na Marsu, pišu oni u svom radu objavljenom u magazinu Nature Gaoscience, i dodaju da to nije moguće sve dok se sa sigurnošću ne utvrdi njegovo poreklo.

Naučnici su poslali Egzo-Mars na planetu 2016. godine, koji, osim što je potvrdio prethodnu detekciju i pomogao da se pronađe moguća lokacija za traženje daljih emisija, ukazuje na to da se metan na Marsu možda ne pojavljuje na očekivani način.

Umesto da nastaje iz velikih emisija i da su one prisutne širom Marsa, mogle bi se pojaviti u malim, kratkim emisijama iz bilo kog procesa koji ga proizvodi, navode istraživači u svom radu.