Otkriven gen odgovoran za mladolikost

Vodeći britanski tim istraživača je došao do otkrića da se u mreži DNK nalazi gen koji utiče na brzinu starenja tela. Manipulacijom ovog gena i upotrebom lekova u budućnosti bi mogao da se zaustavi uticaj vremena i sačuvaju srce i mozak zdravim i u starijim godinama.

Istraživanje je pokazalo da postoji veza između genetskih promena i starenja, čime se može objasniti zašto Kit Ričards i Pol Makartni izgledaju značajno mlađe od Mika Džegera, uprkos tome što su obojica stariji od njega.

U toku istraživanja identifikovan je jedan istegnuti deo gena u mreži DNK koji ubrzava starenje. Do 7 posto stanovništva ima dva takva gena, što znači da oni izgledaju do 8 godina starije od ljudi njihovih godina, 38 posto ima jedan i izgledaju starije 3 do 4 godine, a srecan deo populacije, od 55 posto, nema ga uopšte. Umesto njega imaju dva "gena Petra Pana", zbog čega ostaju mladoliki duže vreme.

Ključni deo istraživanja zasniva se na dužini telomera, malih bioloških satova koji zatvaraju krajeve hromozoma. Oni vremenom postaju sve kraći i kraći, sve dok na kraju ćelija ne umre. Istraživači sa Univerziteta u Lesteru i Kraljevskog Koledza u Londonu otkrili su da biološki sat kuca znatno sporije onim ljudima koji imaju duže telomere.

Prethodna istraživanja su ukazala na vezu dugih telomera sa dobrim zdravljem i onih kraćih sa bolestima povezanih sa godinama, kao što su bolesti srca i neke vrste raka.

Dužina telomera verovatno utiče i na način na koji vaše lice stari.

"Pronašli smo da oni pojedinci sa specifičnom genetskom strukturom imaju kraće telomere, pa samim tim izgledaju biološki starije" kaže Nileš Samini, profesor sa Univerziteta u Lesteru. On tvrdi da genetska veza može da objasni zašto neki "teški" pušači ostaju oslobođeni bolesti u starosti, dok oni koji imaju zdrave životne navike podležu bolestima još dok su veoma mladi.

Profesor Tim Spektor, sa Kraljevskog Univerziteta u Londonu, kaže da su neki ljudi "programirani da stare većom brzinom".

Na osnovu genetskog testa doktori bi mogli da prepoznaju one kod kojih postoji rizik da dobiju neku od bolesti povezanih sa starenjem. U budućnosti bi bilo moguće i produženje telomera lekovima, koji bi pomogli da se otkloni šteta koju vreme nanosi našem telu.

Međutim, postoji zabrinutost da bi produženje telomera moglo da izazove neke vrste raka, zbog čega će verovatno pre biti upotrebljen da se sačuvaju posebni organi, kao što su srce i mozak, nego kao pokušaj da se celo telo očuva mladim.

"Razumevanje kako naše ćelije stare je važan korak u traganju za boljim načinima da se spreče i izleče neke bolesti srca. Možda će u budućnosti jedan od načina da se smanji rizik ili izleče neke bolesti srca biti primena metode protiv starenja na naše arterije" zaključio je Džeremi Pirsin, iz Britanske fondacije za bolesti srca.