Hitlerove pomoćnice i zločini bez kazne

Ako se može verovati istoričarki Vendi Lover, nacistički genocid je počeo u bolnicama. "Prva metoda bile su tablete za spavanje, injekcije i izgladnjivanje do smrti. Prve žrtve bila su deca", piše američka autorka u svojoj knjizi "Hitlerove pomoćnice". Ona tvrdi da su bolničarke smrtonosnim injekcijama ubile na hiljade dece s invaliditetom. To je samo jedan od brojnih primera pomoću kojih Vendi Lover oslikava ulogu žena u nacionalsocijalističkom režimu, piše Dojče vele.

Nisu birale sredstva u karijeri

"Prve nacionalsocijalističke ubice nisu bile čuvari u koncentracionim logorima nego bolničarke", piše autorka i ističe da genocid nije počeo u gasnim komorama nego na mestima na kojima su progonjeni u stvari očekivali pomoć. Američka istoričarka je istražila životne priče bolničarki, učiteljica i sekretarica i objavila 13 portreta. Neke od tih žena su se svesno odlučile za karijeru u Hitlerovoj Nemačkoj i nisu birale sredstva kako bi napredovale. One su postale svedoci, učesnici i počinitelji mnogih zločina, piše Vendi Lover.

German Federal Archives

Trećina ženskog stanovništva nacionalsocijalističke Nemačke, oko 13 miliona žena, aktivno je učestvovalo u brojnim organizacijama, a do kraja rata je konstantno rastao i broj članica Hitlerove stranke NSDAP. U Savezu nemačkih devojaka (Bund Deutscher Mädel) mlade su žene mogle da nauče da koriste oružje. "Hitlerove pomoćnice bile su revnosne upravnice, lopovi, mučiteljice i ubice", zaključuje američka istoričarka i iznosi podatak da je najmanje milion žena otišlo na Istočni front.

Dobrovoljno učestvovanje u zločinima

Sliku žene bez skrupula autorka, pored ostalog, ocrtava i na primeru Lizel Vilhaus, supruge zapovednika zloglasnih SS jedinica u koncentracionom logoru kod ukrajinskog grada Lavova. Ona je u nacionalsocijalističkom aparatu delovala još od 1934. godine, pa je tako i upoznala svog supruga. Sledila ga je i u Ukrajinu, zajedno s njihovom kćerkom. Očevici su kasnije ispričali da je sa svog balkona pucala na Jevreje u koncentracionom logoru, pa čak i pred svojim detetom.

German Federal Archives

Autorika je proučavala iskaze samih počiniteljki, ali i svedoka. I pri tome je došla do otrežnjujućeg zaključka: nakon sloma Hitlerovog režima karijera tih žena je, doduše, prekinuta, ali vrlo malo ih je odgovaralo za zločine. "One su se vratile kući u ruševine nacističke Nemačke i pokušale su da prikriju svoju kriminalnu prošlost", objašnjava Vendi Lover. Ni zlodela koja je počiniIa Lizel Vilhaus nisu dokazana.

"Ona nije imala službeni položaj u nacionalsocijalističkoj mašineriji i zato nema dokumenata iz tog doba koji bi potkrepili iskaze svedoka", piše američka istoričarka. "Ona je bila na mestu zločina i javno počinila masovno ubistvo, ali pravno nije mogla da bude pozvana na odgovornost."

Vendi Lover u svojoj knjizi daje zastrašujuću sliku žena koje su učestvovale u masovnim ubistvima. I to dobrovoljno. Njih na to niko nije prisiljavao. "Da su odbile da učestvuju u ubistvima Jevreja, ne bi bile kažnjene", ističe američka autorka.