Svetska prvenstva, od Beograda 1973. do Barselone 2003.

Beograd, 1973. godine

Prvu titulu prvaka sveta osvojila je selekcija Mađarske, zahvaljujući pobedi nad 'nepobedivim timom' Sovjetskog Saveza, naši vaterpolisti bili su treći, manje nego što su se navijači nadali, ali taj uspeh i prva osvojena medalja na SP bili su uvod u kasnije dane slave. 'Bronzu' su osvojili: Belamarić, Bonačić, Rudić, Stamenić, Savinović, Perišić, Lozica, Manojlović i Polić.

Kali (Kolumbija), 1975. godine

Dve godine kasnije vaterpolo turnir obeležen je doping aferom Ratka Rudića (nikada dokazanom) i neverovatnim suđenjem u mečevima odluke. Reprezentacija Sovjetskog Saveza osvojila je zlatnu medalju, a duže od imena pobednika pamtilo se ime sudije Abe Fuksa, koji je sudio odlučujući meč SSSR - SAD 4:4 i sumnjivu utakmicu koja je Italijanima donela 'bronzu'.

Zapadni Berlin (SR Nemačka), 1978. godine

Još jedan veliki skandal, utakmica SSSR - RUmunija odlučivala je o finalisti, Rumunima je bila potrebna pobeda, Amerikancima remi, a 'Sovjeti' su jurili +4. Petnaest sekundi pre kraja bilo je 7:7, Rumuni su postigli gol, koji nije priznat, Sovjeti u kontri poveli, zatim, verovali ili ne, postigli još jedan gol. Tada su ljutiti Rumuni napustili bazen, utakmica je registrovana rezultatom 5:0 za SSSR, u finalu je, ipak, slavila selekcija Italije, a reprezentacija SFRJ osvojila je treće mesto.
Drugu 'bronzu' osvojili su: Belamarić, Galijaš, Gopčević, Lozica, Roje, Manojlović, Mustur, Polić, Trifunović, Vezilić i Vraneš.

Gvajakil (Kolumbija), 1982. godine

Još jedan šampionat na kome je naš tim ostao bez medalje, a finale rešeno tek posle novih problema, Mađari su u finalu imali 7:5 protiv SSSR, posle izjednačenja postigli su osmi gol, koji nije priznat, meč je završen nerešenim rezultatom, a 'zlato' otišlo u Moskvu.

Madrid (Španija), 1986. godine

Prva titula prvaka sveta osvojena je u Španiji, utakmica koju je odlučio Igor Milanović golom koji je ušao u špice brojnih sportskih emisija, trajala je od 21:30 skoro do ponoći, a tadašnji selektor Ratko Rudić imao je u trenutku kada je utakmica rešena samo rezervnog golmana na klupi. Tako je, dve godine posle 'zlata' sa OI u Los Anđelesu osvojen još jedan veliki trofej.
Zlatnu medalju i prvu titulu prvaka sveta za SFRJ osvojili su Krivokapić, Lušić, Petrović, Bukić, Đuho, Andrić, Vičević, Šimenc, Sukno, Paškvalin, Milanović, Vasović i Popović.

Pert (Australija), 1991. godine

'Plavi' su odbranili titulu prvaka sveta, iako nisu smatrani favoritima. Bio je to poslednji uspeh reprezentacije SFRJ, država je uskoro nestala, a španci, finalisti u Pertu, su osvajanjem srebrne medalje najavili velika dostignuća u sledećih desetak godina. Drugu pobedu na šampionatima sveta postigli su: Šoštar, Padovan, Popović, Bukić, Milanović, Jelenić, Subotić, Šimenc, Vičević, Bezmalinović, Vasović, Rađenović i Posinković.

Rim (Italija), 1994. godine

Posao velikim timovima na Prvenstvu sveta u Rimu bio je olakšan činjenicom da se zbog sankcija nije pojavio tim SRJ. Italijani su iskoristili prednost domaćih bazena, predvođeni Ratkom Rudićem, osvojili svoje drugo 'zlato', Španci opnovili uspeh iz Perta, a Rusi, prvi put pod novim imenom došli do pobedničkog postolja.

Pert (Australija), 1998. godine

Drugi put se šampionat sveta igrao u Australiji, reprezentacija SRJ vratila se na scenu bronzanom medaljom, a utakmica 'visokog rizika', SR Jugoslavija - Hrvatska završena je bez pobednika. Do titule su stigli Španci, pobedivši u finalu Mađare. Bronzanu medalju za SRJ osvojili su Jovanović, Trbojević, Popović, Nikolić, Savić, Ikodinović, Vičević, Uskoković, Ćirić, Šapić, Vujasinović, Vukanić i Kuljača.

Fukuoka (Japan), 2001. godine

Manje od mesec dana posle Evropskog prvenstva u Budimpešti, gde su osvojili 'zlato' vaterpolisti SRJ u Japanu su bili drugi. Titula prvaka sveta pripala je Špancima, zahvlajujući, pre svega, fantastičnim odbranama Roljana u finalu, a treći su bili Rusi, koji su u polufinalu poraženi golom Vlade Vujasinovića u poslednjim sekundama meča.
Takmičenje u Fukuoki pamtiće se i po vrelim bazenima (temperatura vode i do 30 stepeni) i katastrofalnoj organizaciji. Drugo mesto i srebrnu medalju osvojio je tim SRJ u sastavu: Šoštar, Trbojević, Peković, Zimonjić, Savić, Ikodinović, Jelenić, Uskoković, Ćirić, Šapić, Vujasinović, Vukanić i Šefik.

Barselona (Španija), 2003. godine

Pet reprezentacija boriće se, najverovatnije, za titulu prvaka sveta. pored branilaca titule prvaka Evrope, vaterpolista Srbije i Crne Gore, u najužem krugu favorita su Mađari, Hrvati, Rusi i domaćin, selekcija Španije. Osim Italijana, i možda Amerikanaca, Nemaca i Grka, ostale reprezentacije 'popunjavaju broj' učesnika.

Raspored utakmica:

14. jul

'A' Hrvatska - Mađarska, Kanada - Rumunija
'B' Srbija i Crna Gora - SAD, Australija - Japan
'C' Italija - Kina, Grčka - Nemačka
'D' Španija - Brazil, Rusija - Slovačka

16. jul

'A' Kanada - Hrvatska, Mađarska - Rumunija
'B' Australija - Srbija i Crna Gora, Japan - SAD
'C' Grčka - Kina, Nemačka - Italija
'D' Slovačka - Brazil, Španija - Rusija

18. jul

'A' Mađarska - Kanada, Hrvatska - Rumunija
'B' Australija - SAD, Srbija i Crna Gora - Japan
'C' Kina - Nemačka, Italija - Grčka
'D' Španija - Slovačka, Rusija - Brazil

20. jul

A2 - B3
A3 - B2
C2 - D3
C3 - D2

22. jul, četvrtfinale

A1 - pobednik C2 - D3 (E)
B1 - pobednik C3 - D2 (F)
C1 - pobednik A2 - B3 (G)
D1 - pobednik A3 - B2 (H)

24. jul, polufinale

E - F
G - H

26. jul

meč za treće mesto
finale