Teška sudbina dive Mire Furlan: "Dr***a. Dobila je šta je zaslužila"

Mira Furlan je bila jugoslovenska glumica i pevačica koja je živela u Los Anđelesu. Još od 1975. godine igrala je u mnogim filmovima i serijama jugoslovenske produkcije, a neki od najpoznatijih su bili "Lepota poroka" i "Otac na službenom putu".

U Sjedinjenim Američkim Državama je bila poznata po ulozi Delen u televizijskoj naučno fantastičnoj seriji "Babilon 5", kao i po ulozi Danijel Ruso, u seriji "Izgubljeni".
Mira Furlan je dobitnica dve Zlatne arene na Filmskom festivalu u Puli.

Biografija Mire Furlan

Rođena je 7. septembra 1955. godine u intelektualnoj i akademskoj porodici, čiji su članovi bili i veliki broj univerzitetskih profesora u Zagrebu. NR Hrvatska je u to vreme bila u sastavu Jugoslavije. Njena majka bila je Jevrejka hrvatskog porekla Branka Vajl, a otac Ivan Furlan, slovenačko-hrvatskog porekla. Još kao dete bila je opsednuta američkom rokenrol muzikom. Za glumu se zainteresovala u tinejdžerskom uzrastu. Mira je diplomirala na Akademiji dramskih umetnosti u Zagrebu. Istovremeno je pohađala časove jezika na fakultetu u Zagrebu, tečno je govorila engleski, nemački i francuski.

Kao članica Hrvatskog narodnog kazališta igrala je u mnogim filmovima. Jedan od njih je bio i "Otac na službenom putu" (1985) Emira Kusturice, koji je osvojio Zlatnu palmu na Kanskom filmskom festivalu. Osamdesetih godina kratko je nastupala za rok-bend La Cinema.

Uloge po kojima je zapamćena uključivale su filmove "Kiklop" (1982) Antuna Vrdoljaka, "U raljama života" (1984) i "Za sreću je potrebno troje" (1986) Rajka Grlića, kao i u filmu "Lepota poroka" (1986) Živka Nikolića.

Mira Furlan i njen suprug emigrirali su krajem 1991. godine iz SFRJ kako bi izbegli političke pritiske i etničke tenzije koji su ih pratili zbog krize u kojoj se bivša država nalazila. U Hrvatsku se vratila posle 11 godina, 2002, kako bi igrala glavnu ulogu u predstavi Radeta Šerbedžije.

Suprug joj je filmski reditelj Goran Gajić koji je, između ostalog, režirao i Sofoklovu Antigonu. Goran je režirao i epizodu "Babilona 5" u kojoj je Furlanova glumila. U zadnje vreme glumila je i u srpskim filmovima i serijama ("Diši duboko", "Turneja" i "Vratiće se rode"). U Los Anđelesu je snimila muzički album "Songs From Movies That Have Never Been Made" (Pesme iz filmova koji nikad nisu snimljeni).

Igrala je lik Danijele Ruso u ABC-jevoj televizijskoj seriji "Izgubljeni". Povremeno je pisala kolumnu u splitskom magazinu "Feral tribjun" i tokom 2020. godine za portal "Nova S".

Osamdesetih godina prošlog veka kratko je nastupala za rok grupu La Cinema.

Najpoznatije filmske i serijske uloge Mire Furlan

Furlanova je bila članica Hrvatskog narodnog kazališta u Zagrebu i često je nastupala na jugoslovenskim televizijama i u filmovima.
Igrala je Ankicu Vidmar u filmu "Otac na službenom putu", koji je osvojio Zlatnu palmu na Kanskom festivalu 1985. i bio nominovan za Oskara za najbolji film na stranom jeziku.

Krajem 1980-ih nastupala je u pozorišnim predstavama u Zagrebu i Beogradu.

Furlan je postala član Actors Studioa 1992. godine, nakon što se preselila u Njujork da bi pobegla od previranja u Jugoslaviji. Kasnije te godine, njeni pozorišni kontakti u Sjedinjenim Državama pomogli su joj da dobije potrebne radne dozvole za nastup u profesionalnom regionalnom pozorištu u Indijani, nakon čega je dobila glavnu ulogu u predstavi "Yerma".

Pojavljivala se na pozorišnoj i televizijskoj sceni u Njujorku i Los Anđelesu. Igrala je centralnu ansambl ulogu ambasadorke Delen u svih pet sezona "Vavilona 5", ali i nekim od povezanih TV filmova.

Između 2004. i 2010. igrala je ulogu Danijel Ruso u filmu "Izgubljeni". Godine 2009. pojavila se u epizodi "NCIS-a" pod nazivom - South By Southwest. Pojavljivala se u serijama "Najbolje godine", u ulozi Violete, kao i "Vratiće se rode" pod imenom Jagoda. Pamtimo je i u seriji "Bolji život" u ulozi Finke Pašalić.

Mira Furlan i orkestar Davora Slamniga – uspešna u svakoj branši

Poznata umetnica bila je uspešna i u muzičkoj branši, a sve to pokazuje njenu svestranost. Hrvatski književnik i muzičar Davor Slamnig se, nakon napuštanja grupe Buldožer, posvetio svom bendu u kom je Mira bila glavna zvezda.

Zajedničko muziciranje je zabeleženo na albumu "Mira Furlan i orkestar Davora Slamniga" (Helidon, 1983), navodi se na portalu Nova.rs.
Za ovo izdanje se ne može reći da je "pomerilo planine" ali je zato vrlo brzo steklo kultni status i kolekcionarsku vrednost.

Album predstavlja zvučnu sliku jedne gradske sredine i žene koja se kroz nju kreće, primećuje mnogo toga i osluškuje. Mirin interpretatorski izraz prožet je reskim glumačkim veštinama. Tokom slušanja albuma prosto se saživite sa njom kao naratorkom.

To su slike svakodnevice: iskrivljena lica građana u rano jutro, mamuran povratak kući ili užurbano jurcanje na posao, susret sa pogrešnim partnerima, depresija svakodnevice i trenuci introspektivnog isceljenja. Sve su to teme/uloge koje je Mira Furlan maestralno interpretirala.

Zanimljivo je kako su i filmovi i muzika Mire Furlan nešto što u različitim periodima života može da se proživi na različite načine.

Kao što u filmu "U raljama života", tokom odrastanja, shvatate svu kompleksnost likova, priče i emocija – do suza, do toga da vam pomenuto ostvarenje postane najomiljeniji domaći film ikada, tako i sa albumom "Mira Furlan i orkestar Davora Slamniga”, toplom ljudskom pričom, intimnom, dirljivom, ličnom i nadasve duhovitom shvatite da je život maskenbal.

U svakom smislu umetnica – autobiografska knjiga Mire Furlan

Ako nečiju autobiografiju ne bi trebalo da propustite, neki kritičari ističu da bi to trebalo da bude autobiografija Mire Furlan “Voli me više od svega na svetu”.

Mira Furlan beskrajno emotivno otkriva svoje intimne drame, prikazuje lice i naličje glumačkog života, oživljava bezbrižnije vreme u kome su ljudi verovali u bolji svet i opisuje opšti sunovrat na ovim prostorima.

“Voli me više od svega na svijetu” je pre svega ispovest žene – nežne, ranjive i plemenite – koja je neprestano preispitivala sebe i čiji je život bio pun uzbuđenja, uspeha, prepreka, padova, ljubavi i izdaja. U njoj se otvoreno govori o tome šta biti žena znači u ovom svetu, navode kritičari.

"Opisujući ne samo naše prostore već i iskustva apatrida i emigranata u Americi, ova knjiga, s podnaslovom “Priče o pripadanju”, takođe je i potresno svedočanstvo o tome šta (ne)pripadanje donosi. Moćna proza prožeta duhovitim i britkim komentarima, kako o davno prošlom vremenu, tako i o sadašnjem svetu i tendencijama u njemu, predstavlja i potvrdu izuzetnog spisateljskog dara Mire Furlan", navedeno je na sajtu Delfi knjižare.

Jedno poglavlje ove knjige Mira je posvetila teškom iskustvu koje je ostavilo dubok trag na njen dalji život, kada je kao mlada glumica silovana nakon jedne pozorišne predstave.

"To što sam bila 'čudna', nije mi pomoglo puno godina posle, dok sam ćaskala i pila u nečijem stanu nakon predstave, kada sam postala žrtva silovanja. Iznenada sam završila sama s čovekom kog sam jedva poznavala, čovekom iz drugoga grada, vrlo poznatom javnom ličnošću. Gde su svi ostali? Gde su nestali? Zgrabio me je snagom koja je bila zastrašujuća. Pričepio me je kolenom dok mi je obe ruke držao nad glavom. Osećala sam se potpuno bespomoćno. Rukom mi je pokrio usta da ne vrištim. Snošaj je bio gotov za nekoliko sekundi. Možda je upravo njegova brzina bila to što me spasilo od prestravljenosti zbog napada. Moj um nije to mogao da sledi. Sve je bilo gotovo pre nego što sam uopšte mogla shvatiti šta se desilo. Bila sam zapanjena i bez teksta. On je nestao sledeće sekunde. Ja sam pak trčala zagrebačkim ulicama celim putem do kuće, više šokirana drskošću nego duboko pogođena nasiljem. Na čas sam pomislila otići na policiju, ali sam odlučila da neću. Znala sam da bi policajci jedan drugom značajno namigivali misleći: 'D***a. Dobila je što je zaslužila' ", navodi Mira Furlan, prenosi "Blic".