Neprijatelju nije htela da kaže ni svoje ime: Nada Dimić je imala samo 18 godina kada je ubijena

#OtD 17 March 1942, Croatian communist and anti-fascist militant Nada Dimic was executed in the Stara Gradiska concentration camp for helping people escape fascists into partisan areas. #Herstory pic.twitter.com/5IMMRfjKwu

— Working Class History (@wrkclasshistory) March 17, 2019

Nada Dimić je rođena u Divoselu kod Gospića, da bi potom prešla u Zemun i upisala Trgovačku akademiju. Već tada, 1938. godine, postaje članica Saveza komunističke omladine Jugoslavije i jedna od najaktivnijih učesnica akcija i protesta. Nakon što je izbačena iz škole, sa zabranom da upiše bilo koju srednju školu na teritoriji Jugoslavije, Nada je otišla u Sisak, gde je dočekala okupaciju i aktivno učestvuje u osnivanju Sisačkog partizanskog odreda.

Prilikom obavljanja jednog od njenih zaduženja kurira hapse je, a ona guta preveliku dozu lekova jer bi se radije otrovala nego pala u ruke neprijatelju. Zbog ovoga je prebacuju u bolnicu u Zagrebu, iz koje beži zahvaljujući naporima zagrebačke partijske organizacije.

Nada Dimiæ (6 rujna 1923 - 17. ožujka 1942). Narodna heroina. #SFSN pic.twitter.com/wK7Ylb7O2u

— Strelnikov (@TheStrelnikov) September 6, 2018

Međutim, Nadu hapse samo nekoliko meseci kasnije i ona završava u zatvoru u Zagrebu, u kom su je zverski mučili. Prema pojedinim navodima, čupali su joj nokte i pekli dlanove i stopala, a ona ni tada nije htela ni svoje pravo ime da otkrije okupatoru, a kamoli druge informacije vezane za Narodnooslobodilačku borbu.

U februaru 1942. godine izmučenu su je prebacili u logor Stara Gradiška, u kom se zarazila pegavim tifusom. Streljana je u logoru 1942. godine, u logorskoj bolnici. Imala je samo 18 godina.

Za narodnog heroja je proglašena 7. juna 1951. godine, i time postaje jedna od prvih 15 žena koje su proglašene narodnim herojima Jugoslavije.