Kalinić u Srbiji zbog ćerke?

Plaćeni ubica zloglasnog "zemunskog klana“ Sretko Kalinić više je nego raspoložen za saradnju sa srpskim istražnim organima.

Želi što pre u Srbiju jer je spreman da govori o svim zlodelima o kojima zna, a glavni razlog ovakve promene leži u činjenici da više od sedam godina nije video jedino dete - ćerku!

Kalinićeva porodica živi u jednom malom srpskom gradu i svih ovih godina, od ubistva premijera Zorana Đinđića i akcije „Sablja“, nisu bili u kontaktu.

Supruga i ćerka nisu ga posetile ni u zagrebačkoj bolnici, gde se oporavlja od rana koje mu je pištoljem zadao Miloš Simović, drugi pripadnik klana, koji je kasnije uhvaćen u Srbiji, gde je bežao.

"Kalinić se prvo raspitivao o porodici i to je bilo sve o čemu je želeo da priča“, kaže izvor „Novosti“ blizak srpskim istražnim organima koji su posetili ovog "zemunca“ u bolnici.

"Tek kasnije je bio spreman da odgovara na pitanja o svom ranjavanju i mnogim drugim zločinima“.

Ubistvo zaštićenog svedoka Zorana Vukojevića Vuka bilo je šamar srpskom pravosuđu. Policija je odradila svoj deo posla i podnela krivičnu prijavu protiv Aleksandra Simovića, uhapšenog krajem 2006. godine, i još sedmorice osoba. Do danas, međutim, optužnica nije podignuta niti je bilo šta od istražnih radnji zatraženo.

"Kalinić je vrlo zainteresovan da priča o ovoj otmici i zverskom ubistvu“, navodi izvor "Novosti“. "Njegovo kazivanje biće više nego zanimljivo“.

Svaku posetu zamenika specijalnog tužioca za organizovani kriminal Srbije i srpskih policajaca, Kalinić bi iskoristio za nove informacije o svojoj porodici, a potom bi pričao i o saznanjima o ubistvima po našoj zemlji, ali i šire.

Poslednji razgovor sa njim obavljen je sredinom jula ove godine, u prisustvu istražnog sudije zagrebačkog Županijskog suda. Tema su bila ubistva Branka Jevtovića Jorge i dvojice telohranitelja Andrije Draškovića i Zorana Nedovića Šoka. Druga dvojica su bila prave mete, ali su prošli bez većih povreda.

"Potvrdio je saznanja srpskih operativaca o tim likvidacijama. Ubistvo Jorge, kao i pokušaje ubistva Draškovića i Nedovića, dovođena su u vezu sa osvetom zbog likvidacije Željka Ražnatovića Arkana.“

Nezvanično se saznaje da je još tada Kalinić nagovestio da se neće žaliti na odluku o izručenju i da jedva čeka „da dođe kući“. Naveo je i da je spreman da u potpunosti govori o ubistvima koja je počinio ili u njima učestvovao tokom bekstva.

To se, pre svega, odnosi na ubistvo svedoka saradnika Zorana Vukojevića Vuka, ali i na likvidacije Ilije Novovića i Gorana Marića.

Pomenuti zločini dogodili su se tokom bekstva Kalinića i ostalih pripadnika klana. Navodno, Vukojevićevo ubistvo je naručio Milorad Ulemek Legija kao osvetu za svedočenje protiv "zemunaca“.

Novović i Marić su platili svoju neiskrenost prema jednom beogradskom bosu, koji je već izvesno vreme u bekstvu.

Interesantno je da je Kalinić pričao i o događaju kada je na njega pucao Miloš Simović, sa kojim se krio tokom bekstva. Prvo su se sporečkali, počeli sve žučnije da se svađaju, a onda je Simović potegao pištolj i pucao. I jedan i drugi su bili naoružani i do kraja je ostalo nejasno ko se, zapravo, prvi dotakao pištolja.

Kalinić veruje da je njegovo ubistvo naručeno i da je Simović "uzeo pare“ za likvidaciju. Napomenuo je čak da zna i "odakle vetar duva“, ali da još nije spreman da o tome priča. Ipak, dao je detalje o sedmogodišnjem bekstvu i skrivanju, kao i o zemljama koje su begunci posetili.