Pretnje istraživačima bolesti umora

Jedan od njih, Profesor Sajmon Vezli, sa londonskog Kingz koledža, navodi da je dobijao preteća pisma, imejlove i telefonske pozive, kao i da se uvređene žrtve ME žale na pravac njegovog istraživačkog rada i britanskim medicinskim telima, prenela je francuska novinska agencija AFP.

Uzrok je verovatno to što povezivanje problema obolelih od ME sa psihijatrijom smatraju sumnjom u svoju bolest, znak da nešto nije u redu u njihovoj glavi ili da se pretvaraju, tumači profesor Vezli.

U svakom slučaju, uzroci ME zasad još nisu poznati, a simptomi ovog oboljenja su težak, onesposobljavajući umor, bolovi u mišićima i zglobovima, problemi sa snom i gubitak pamćenja.

Čarls Šepard, medicinski savetnih britanskog Udruženja obolelih od sindroma hroničnog umora, priznaje da su pretnje naučnicima "sasvim neprihvatljive", ali podseća da u toj zemlji ima 250.000 ljudi koji pate od ME, a samo mali broj njih pribegava nezakonitim sredstvima.

Šepard takođe apeluje na vladu Velike Britanije da podrži dodatna istraživanja moguće biološke osnove ME.

Jedna velika američka studija iz 2009. je došla do zaključka da izvesni mišiji virus izaziva sindrom hroničnog umora, ali je kasnije to demantovano, uz objašnjenje da je takav zaključak verovatno bio posledica kontaminiranih laboratorijskih uzoraka.