Dokumentarni film iz dva dela “Sajmište, istorija jednog logora”. U samom centru grada, mesto pored koga svakodnevno prolazimo jeste mesto gde je ubijeno na hiljade Jevreja i Srba, mesto užasnih patnji, smrti i uspomena. Istorija jednog od najozloglašenijih logora tokom Drugog svetskog rata.
Uz sasvim nove podatke i tumaèenja, eksluzivna svedoèenja preživelih svedoka, i do sada nikad viðene arhivske materijale.
Prvi deo filma govori o dva logora za Jevreje u Beogradu i o holokaustu koji su Jevreji doživeli za vreme Drugog svetskog rada u Srbiji. Nažalost, Srbija je druga zemlja u Evropi u kojoj su pobijeni svi Jevreji koji su bili zatvoreni, oko 83% èitave populacije Jevreja koja je živela u našoj zemlji pre Drugog svetskog rata. Jedan logor bile su Topovske šupe na Autokomandi, a drugi Staro sajmište. Topovske šupe su prvi logor koji su nacisti uspostavili u Srbiji, a ime je dobio po mestu na kome su bila stacionirana artiljerijska oruða Kraljevine Jugoslavije. Postojao je od kraja avgusta do oktobra 1941. godine. Iako su zvanièni podaci uništeni, procene govore da je kroz njega prošlo oko 5.000 ljudi. U njega su dovoðeni Jevreji i Romi iz Beograda i Banata, odakle su voðeni na streljanje u Kumodraž, Bežaniju, Jajince i na Sajmište. U Topovskim šupama na Autokomandi pobijeni su svi muškarci Jevrejii…
Logor na Starom sajmištu decembra 1941. godine takoðe su osnovali nacisti. Smešten na levoj obali Save, prekoputa "starog" Beograda, jevrejski logor na Sajmištu (takode poznat kao jevrejski logor Zemun- Judenlager Semlin) bio je jedan od prvih koncentracionih logora u Evropi, namenski izgraðen za internaciju Jevreja. Od marta do maja 1942. oko 7 000 Jevreja, uglavnom žena, dece i starih (što je približno polovina jevrejske populacije u okupiranoj Srbiji), tu je sistematski ubijano u pokretnoj gasnoj komori dopremljenoj iz Nemaèke.
Film se sastoji od svedoèenja pukim sluèajem preživelih oèevidaca, bivših logoraša i logorašica, posebno za potrebe filma snimljenih igranih delova i od arhivske graðe meðu kojom ima materijala koji do sada nikada nije viðen.
Autori:
narator: Pavle Pekiæ
scenario: Boban Jevtiæ
režija: Marko Popoviæ, Srðan Mitroviæ
kamera: Filip Jasniæ
montaža: Srðan Mitroviæ, Nikola Bižiæ
scenografija: Aljoša Spaiæ
kostim: Mira Ostojiæ
maska: Tatjana Lipanoviæ
muzika: Ivana Ognjanoviæ
ton: Robert Klajn, Spasoje Tufegdžiæ
organizacija: Neda Ruliæ, Ivana Todoroviæ, Željko Bajiæ
