Ratko Rudić završio sa vaterpolom

Rudić, koji je u karijreri osvojio, četiri olimpijska zlata sa tri različite reprezentacije, u poslednjom utakmici koju je vodio kao trener, zlatna hrvatska olimpijska generacija iz Londona 2012. suprotstavila se reprezentaciji sveta i završena je 13:13.

Bila je to oproštajna utakmica i za igrače koji su s Rudićem osvojili olimpijsko zlato 2012  i  okončali igračku karijeru.

Hrvatska je tada igrala u sastavu Josip Pavić, Damir Burić, Miho Bošković, Nikša Dobud, Maro Joković, Ivan Buljubašić, Petar Muslim, Andro Bušlje, Sandro Sukno, Samir Barač, Igor Hinić, Paulo Obradović i Frano Vićan.
 

• Rudić za B92.sport: "Loši rezultati će pokrenuti Srbiju"
• "Dogodio se" Ratko Rudić

U revijalnoj utakmici za reprezentaciju sveta zaigrali su najbolji vaterpolisti iz te generacije iz Srbije, Crne Gore, Italije, Španije, Mađarske i Grčke, a s klupe ih je vodio još jedan član Kuće slavnih, Igor Milanović.

Za tu ekipu igrali su Danijel Lopes (Španija) Tamas Kašaš (Mađarska), Andrija Prlainović (Srbija), Boris Zloković (Crna Gora), Aleksandar Ivović (Crna Gora), Felipe Perone (Španjolska), Duško Pijetlović (Srbija), Valentino Galo (Italija), Mateo Ajkardi (Italija), Hristos Afrodakis (Grčka), Jorgios Afrudakis (Grčka), Zoltan Seči (Mađarska), kao i Mihovil Marinović iz VK Galeb MR.

Rudić je igračku karijeru započeo 1959. godine u Jadranu, gde je proveo osam, a potom je usledio dolazak u beogradski Partizan, u kom se zadržao 10 godina.

Igračku karijeru završio je  1981. godine i odmah se upustio u trenerske vode, u kojima je pokazao svoj pun potencijal.

U kratkom roku pokazalo se da je odluka da sedne na klupu kraj bazena više nego ispravna.

Prvo je sa juniorskim reprezentacija osvajao medalje na najvećim takmičenjima 1983. godine, da bi selektor seniorske reprezentacije Jugoslavije postao krajem februara 1984. godine, nekoliko meseci pre Olimpijskih igara u Los Anđelesu.

Antonio Ahel/ATAImages

Pored Jugoslavije, vodio je Italiju (1990–2000), SAD (2001–2004), Hrvatsku (2005–2012) i Brazil (2013–2016).

Do vaterpolo visina odveo je Italijane, sa kojima je bio olimpijski, svetski i evropski šampion. Identičan rezultat napravio je i sa Hrvatima.

Kao trener osvojio 38 medalja na velikim takmičenjima, što ga čini najuspešnijim vaterpolo stručnjakom u istoriji sporta i drugim najuspešnijim trenerom u svim timskim sportovima.