Knjiga koja čuva ono što bi se izgubilo: "Zaustavno vreme" Dušana Miklje

Dušan Miklja ne pripoveda glasno i dramatično. On beleži sitnice koje drugima promaknu, lica koja bi većina zaboravila i trenutke koji prežive samo ako ih neko uporno zapisuje. Zato se pri čitanju javlja osećaj kao da listate novine koje su tek izašle, a zapravo ulazite u intimnu literaturu.

Taj retki spoj – novinarskog oka i književne duše – Miklja nosi sa prirodnom lakoćom koju je Momo Kapor jednom nazvao "književnom srećom".

Put kroz svet i kroz čoveka

Zaustavno vreme premošćuje tri sveta: novinarstvo, putopis i književnost, i to bez napora. Miklja piše jednostavno, čak ponekad nehajno, ali upravo tada vas pogodi rečenica koja vas natera da zastanete, kao da ste uhvaćeni u trenutku neočekivane istine. Kroz kratke priče vodi vas od beogradskih ulica do afričkih palata, od diplomatskih salona do malih sudbina koje nose veliku tihu težinu.

Vulkan/PROMO

Vrlo brzo postaje jasno zašto je njegova proza postala pretesna za dnevnu formu: to nisu izveštaji, to su životni slojevi, sačuvani pre nego što iščile, baš kao što se na terenu proglašava zaustavno vreme da bi se nadoknadio izgubljeni trenutak.

Dušan Miklja, čovek čije je stvaralaštvo nastalo na relaciji od Sinaja do Njujorka, od Afrike do Beograda, pripada generaciji autora koji nisu pisali iz daljine, već iz iskustva. Njegove priče poseduju nešto staromodno i istovremeno osvežavajuće: realizam koji odbija i cinizam i romantizaciju, ali ostavlja otvoren prostor za nadu. To je ono što ga čini dragocenim danas, u vremenu brzine i površnosti.

Za sve koji vole domaće autore koji misle, osećaju i pripovedaju drugačije, Vulkan donosi još ovakvih naslova. Otkrijte ih u svim Vulkan knjižarama i na vulkani.rs.