Karijeru je započeo u animacijskom studiju, a danas je glumačka legenda VIDEO

Odrastao je verujući da su njegova baka Etel Mej Rouds, koja je bila kozmetičarka, i deda Džon Džozef Nikolson, njegovi roditelji. Tek kasnije je saznao da je Džun Frensis Nikolson, za koju je verovao da mu je sestra, zapravo njegova biološka majka. Oca nije poznavao, a njegov identitet su znale samo majka i baka, koje su tu tajnu odnele u grob.

Posle srednje škole, gde je bio poznat kao buntovnik i klasičan klovn, preselio se u Kaliforniju gde je dobio posao kancelarijskog asistenta u studiju za animaciju MGM.

Iako mu je zbog umetničkog talenta ponuđeno mesto animatora, sudbina ga je odvela pred kamere.

Rane filmske uloge ostvario je u niskobudžetnim projektima, prvenstveno u saradnji sa producentom Rodžerom Kormanom.

Iako je njegovo lice bilo prepoznatljivo, tek mu je sporedna uloga u filmu Goli u sedlu iz 1969. donela prvu nominaciju za Oskara i otvorila vrata ozbiljnijoj karijeri.

Nikolsonova glumačka karijera razvijala se paralelno sa procvatom takozvanog novog Holivuda. U filmovima kao što su Pet lakih komada, Kineska četvrt i Let iznad kukavičjeg gnezda pojavio se kao predstavnik snažnih, moralno složenih, a često i emocionalno nestabilnih likova. Za ulogu Rendla P. Mekmarfija u drugom filmu, osvojio je Oskara za najboljeg glumca, što je potvrdilo njegove glumačke veštine i uticaj u svetu filma.

Njegovo lice, karakterističan osmeh i zamišljen, ponekad preteći pogled postali su sinonim za nepredvidljivost na ekranu. Iako nikada nije težio da bude "miljenik publike", njegova složenost i privlačna kontradiktornost su ga pretvorile u jednog od najtraženijih glumaca svoje generacije.

• "To mu je žena?"; Fanovi Adama Sandlera tek sad otkrili detalj u njegovim filmovima
• Novi snimak kao dokaz: Evo šta je noć pre smrti radila supruga Džina Hekmana VIDEO
• Ćerka Kevina Kostnera otkrila: "Borila sam se sa demonima" FOTO

Usledile su zapažene uloge u naslovima kao što su The Shining, The Postman Always Rings Twice, Prizzi's Honor, The Witches of Eastwick, Batman, i A Few Good Men. Filmovi Nežno vreme i Ne postaje bolje doneli su mu Oskare za najboljeg sporednog i najboljeg glumca. Njegova glumačka paleta uključivala je trilere, psihološke drame i komedije, a tokom karijere je dvanaest puta bio nominovan za Oskara.

Uprkos njegovom umetničkom uspehu, Nikolsonov privatni život često je bio na naslovnicama, ne samo zbog poznatih partnera poput Anjelike Hjuston, Rebeke Brusard ili Lare Flin Bojl, već i zbog pitanja očinstva, burnih raskida i navodnih problema sa agresivnim ponašanjem.

Poznati su incidenti iz 1994. godine kada je vozaču razbio šoferšajbnu palicom za golf jer ga je navodno sustigao na putu. Dve godine kasnije, seksualna radnica ga je optužila za napad nakon što je odbio da plati njene usluge.

Bio je poznat po svojim javnim ljubavnim aferama, odbijanju da se oženi i otvorenom hedonizmu. Godinama je uživao u statusu zavodnika, a u kasnijem životu polako se povlačio iz očiju javnosti.

Nikolsonova poslednja glumačka uloga bila je u filmu iz 2010. Kako znaš da je to ljubav? Iako je više puta najavljivan njegov povratak, to se nikada nije dogodilo. Živi povučeno u Los Anđelesu i retko se pojavljuje u javnosti. U februaru 2025. fanovi su imali priliku da ga vide tokom proslave 50. godišnjice SNL-a.

Njegov doprinos kinematografiji ne ogleda se samo u nagradama, već i u tome kako je redefinisao likove autsajdera, buntovnika i emocionalno nestabilnih muškaraca. Bio je i ostao glumac koji nije zaboravljen, ne samo zbog svojih uloga, već i zbog svog burnog privatnog života, jasnih stavova i uverenja da glumci moraju da rizikuju.

Džek Nikolson je na mnogo načina simbol prošle ere američkog filma, tokom koje su gluma i karakter išli ruku pod ruku, a umetnički integritet je bio važniji od imidža. Njegova filmografija ostaje trajno nasleđe, a njegov uticaj na glumce i reditelje svih generacija je neosporan.