Zatamnjivanje stakala: Šta je dozvoljeno, a šta ne?

Izvor: Polovni automobili; Autor: Dragan Romčević

Kada je reć o tamnim folijama, na stakla smeju da se lepe samo i isključivo folije koje imaju atest - dakle, proizvodi koji su prošli određene provere i koji ispunjavaju određene uslove.

Da se ne biste našli u nebranom grožđu, lepljenje folija najbolje je prepustiti renomiranim servisima koji garantuju i za folije koje lepe i za svoju uslugu.

Koja stakla smeju da se zatamnjuju, a koja ne smeju?

Prednji vetrobran, tj. šoferšajbnu ne smete da dirate! Prednja bočna stakla (kod vozača i suvozača), mogu da se zatamne, ali samo tako da ukupna vrednost prigušenja svetla ne prelazi 30%.

Zadnja bočna stakla i zadnje staklo, odnosno zadnji vetrobran možete da zatamnite koliko god želite.

Praktično možete i da ih prefarbate.

Kako da znam da će automobil nakon lepljenja folija proći ispitivanje (dobiti atest)?

Folije koje lepite na stakla moraju da imaju sopstveni atest.

Međutim, pitanje je da li će stakla vašeg automobila na koji su zalepljene te folije proći ispitivanje.

Verovatno su stakla vašeg automobila već donekle zatamnjena, pa će folije prilikom ispitivanja pokazati mnogo veću zatamnjenost (laički rečeno).

Ovo je još jedan razlog da lepljenje folija prepustite renomiranom servisu, kod kojeg ćete moći da ostvarite reklamaciju i nadoknadite troškove ukoliko zbog njihove greške ne prođete ispitivanje.

Gde se radi atest (ispitivanje)?

Kada je u pitanju ispitivanje zatamnjenih stakala, odnosno ispitivanje stakala na koja je zalepljena folija, to trenutno radi samo Centar za motorna vozila Auto-moto saveza Srbije (CMV AMSS).

Nakon što automobil prođe ispitivanje, podnosite zahtev Agenciji za bezbednost saobraćaja – više detalja o tome možete saznati ovde, pre čega je potrebno obaviti i tehnički pregled.

Problematična saglasnost (potvrda) proizvođača

Da biste prošli ispitivanje, neophodno je da od ovlašćenog predstavnika proizvođača u Srbiji dobijete saglasnost za lepljenje folija na stakla vašeg automobila.

Neki predstavnici proizvođača ovu saglasnost daju besplatno, drugi naplaćuju simbolično, a kod trećih košta i više od 100 evra.

Vlasnici automobila marki koje nemaju ovlašćenog predstavnika u Srbiji nalaze se u velikom problemu, pošto praktično ne mogu da dobiju saglasnost (potvrdu proizvođača).

Koliko košta atest (ispitivanje)?

Ispitivanje nije uopšte jeftino. Troškovi su sledeći:

Saglasnost (potvrda) proizvođača:	Od 0 do preko 10.000 din u zavisnosti od proizvođača
Republička administrativna taksa:	300 din
Obrada dokumentacije:	3.300 din
Izdavanje uverenja:	3.000 din
Ispitivanje (atestiranje):	4.800 din
Tehnički pregled:	800 - 2.000 din

Na primer, saglasnost (potvrda) proizvođača za marku Renault košta 12.000 dinara, pa ako recimo želite da zatamnite vaš Megane i da pritom ne brinete o problemima sa policijom, moraćete ukupno da platite:

Lepljenje folija:	9.500 din
Potrvda proizvođača:	12.000 din
Ispitivanje (kompletna procedura):	13.000 din
Ukupno:	34.500 din

Šta da rade oni bez papira za folije koje su već zalepljene na stakla?

Situacija je jasna - moraće da ih skinu.

Šta je sa polovnim automobilima iz uvoza?

Ukoliko imaju papire, odnosno atest folija koje su zalepljene na stakla, mogu da prođu ispitivanje kao da su ih zalepili u Srbiji.

Ako je podatak o lepljenju folija upisan u saobraćajnu dozvolu, to znači da je auto već prošao ispitivanje u inostranstvu.

Nema atesta za plin bez atestiranih stakala sa folijama?

Pre nekoliko godina jedan vlasnik automobila sa zatamnjenim staklima i ugrađenim TNG uređajem (vozi na plin) otišao je da produži atest svog uređaja za plin i ostao u velikom čudu kada su mu rekli da ne može da dobije atest dok ne skine folije sa stakala ili prvo atestira stakla sa zalepljenim folijama.

"Kakve veze imaju folije sa plinom?", čudio se on i dobio odgovor da automobil sa zatamnjenim staklima bez atesta jednostavno nije tehnički ispravan i da kao takav ne može da uđe u proceduru ispitivanja TNG uređaja.

Od tada, i mnogi drugi vozači našli su se u istoj situaciji, mada treba reći i da je veliki broj njih prošao bez problema, u zavisnosti od mesta gde su radili ispitivanje.

Slična situacija je i sa kukom za vuču. Ko nema atest za kuku, često ne može da dobije ili produži atest za plin.