Tri proklamacije Petra Drugog koje su mu promenile život

Bio je dečak od svega 11 godina kada je ubijen njegov otac, kralj Aleksandar I.

Istorijske prilike u kojima je nasledio svog oca bile su najteže koje je 20. vek zapamtio. U mladim godinama je iskusio svu težinu Drugog svetskog rata, tragediju građanskog rata u svojoj otadžbini, kao i međunarodnih odnosa komplikovanih i nemilosrdno vođenih interesima velikih sila, koji su se prelamali preko leđa malih zemalja.

U javnosti je razvoj prestolonaslednika Petra praćen sa velikom pažnjom i svakoj pojedinosti u njegovom životu pridavan je veliki publicitet, piše Nedeljnik.

Školovanje je započeo sa šest godina kada se sa roditeljima preselio u tek izgrađeni kraljev dvor na Dedinju. Tamo je za njega pripremljena posebna učionica, a prvi učitelj mu je bio profesor Tihomir Kostić, koji je svakodnevno dolazio u dvor da bi ga podučavao.

Pored učenja osnovnih školskih predmeta, velika pažnja posvećena je njegovom fizičkom odgoju, sokolskim vežbama, planinarenju i jahanju. Veće interesovanje pokazivao je za mehaniku, naročito za automobile i avione. Osnovnu školu je završio u aprilu 1934. godine sa odličnim uspehom. Želja njegovih roditelja bila je da školovanje nastavi u nekom engleskom koledžu, te je iz Engleske doveden novi učitelj i vaspitač Sesil Perot, koji ga je intenzivno učio engleski. Upisan je u koledž Sendrojd u Kobemu, gde je bio razvrstan u odeljenje za inteligentnije učenike.

Tamo je proveo svega 12 dana, kada je dobio strašnu vest o smrti svoga oca, zbog čega je hitno morao da se vrati u zemlju.

Sahrana kralja Aleksandra bila je prvi susret mladoga Petra, najstarijeg sina kralja Aleksandra, s visokom politikom. Susret koji se duboko urezao u svest dečaka kralja. Kralj ujedinitelj

Samo nekoliko nedelja pred ubistvo kralj Aleksandar je, prvi put, odlučio da saopšti svom jedanaestogodišnjem sinu određene važne stvari iz državne politike. Nekoliko nedelja kasnije Petar je na brzinu odveden iz svoje engleske pripremne škole Sendrojd u Pariz, a zatim u Srbiju na sahranu svog oca. Prizori narodne odanosti kralju Ujedinitelju svakako su se urezali u srce njegovom sinu i nasledniku.

Odluka vlade Cvetković-Maček o potpisivanju Trojnog pakta, kao i svm čin potpisivanja 25. marta 1941. godine, morala je izazvati snažnu reakciju jer je bila suprotna duhu i tradicijama na kojima je počivala Kraljevina. Jugoslavija se tim paktom svrstala uz Italiju koja je bila neposredno odgovorna za ubistvo kralja Aleksandra, i uz Nemačku koju su Jugosloveni, a posebno Srbi, zapamtili kao glavnog protivika iz Prvog svetskog rata.

Ovakva odluka naišla je na otpor Srpske pravoslavne crkve, širokih krugova jugoslovenskog oficirskog kora, kao i opozicionih srpskih stranaka i Srpskog kulturnog kluba. Ovako široka koalicija protivnika pakta lako je mogla da zatrese stabilnost vlade Dragiše Cvetkovića (1939-1941) i bez vojnog puča koji je, dva dana posle potpisivanja pakta, zbacio namesništvo i, šest meseci pre ustavnog roka, proglasio kralja Petra za punoletnog.

Mladi kralj bio je u dvoru kada je zaprepašćen, preko radija, čuo glas, nalik njegovom, koji je čitao proklamaciju predstavljajući se da je kralj Petar. U proklamaciji je objavljeno Srbima, Hrvatima i Slovencima da je kralj Petar uzeo vlast u svoje ruke. To je bila prva od tri ključne proklamacije u životu kralja Petra koje su pripisane njegovom imenu. Nijednu od njih nije napisao kralj Petar, ali sve su imale ulogu prekretnica u njegovom životu. Drugu proklamaciju kralj je pročitao na Bi-Bi-Siju septembra 1944, a treća je obznanjena u njegovo ime 1967...

*IZVODI IZ KNJIGE "PETAR DRUGI, KRALJ U IZGNANTSTVU" KOJU ČITAOCI DOBIJAJU NA POKLON UZ NEDELJNIK OD 6. DECEMBRA

Foto: Promo