Otkrivena nova ekstremno retka krvna grupa, varijanta moćna protiv zarazne bolesti

Biolog Eš Toje sa britanskog Univerziteta u Bristolu rekao je: "Ovaj rad pokazuje da čak i nakon svih dosadašnjih istraživanja, jednostavna crvena krvna zrnca i dalje mogu da nas iznenade."

Određivanje krvne grupe opisuje prisustvo i odsustvo kombinacija proteina i šećera koji oblažu površine naših crvenih krvnih zrnaca. Iako mogu da služe različitim svrhama, naše telo generalno koristi ove antigene na površini ćelije kao identifikacione markere pomoću kojih se može odvojiti od potencijalno štetnih napadača.
Nove krvne grupe

Najviše smo upoznati sa ABO i rezus faktorom (to je plus ili minus) sistemima krvnih grupa, uglavnom zbog njihovog primarnog značaja u koordinaciji transfuzije krvi. Ali zapravo postoji mnogo različitih sistema krvnih grupa zasnovanih na velikom broju antigena na površini ćelije i njihovih varijanti.

Većina glavnih identifikovana je početkom 20. veka, a Er se na radaru pojavio tek 1982. godine, on je osnova za 44. krvnu grupu. Šest godina kasnije identifikovana je verzija pod nazivom Er b. Šifra Er3 je korišćena da opiše odsustvo Er a i Er b.

Iako je decenijama bilo jasno da ovi antigeni krvnih zrnaca postoje, premalo se zna o njihovom kliničkom dejstvu.

Kada se krvna ćelija pojavi sa antigenom koji naše telo ne klasifikuje kao jedan od naših, naš imuni sistem se aktivira, šaljući antitela da obeleže sumnjive ćelije koje nose antigen za uništenje. U nekim slučajevima, neusklađenost krvne grupe nerođenog deteta i njegove majke može izazvati probleme ako imuni sistem majke postane osetljiv na strane antigene. Antitela stvorena kao odgovor mogu zatim da prođu kroz placentu, što dovodi do hemolitičke bolesti kod nerođenog deteta.

Na sreću, sada postoji nekoliko metoda za prevenciju ili čak lečenje hemolitičke bolesti novorođenčeta, uključujući injekcije za trudnice i transfuziju krvi za bebe.

Nažalost, u jednom od slučajeva pomenutih u studiji, transfuzija krvi nakon porođaja carskim rezom nije uspela da spase život deteta, što sugeriše da su lekari - i istraživači - nešto propustili.

Pet varijacija Er antigena

Nagoveštaji ovih retkih antitela su se pojavili tokom godina, ali njihova retkost je izmicala našem razumevanju do sada. Tako su Tornton i njegove kolege, na čelu sa serologom NHSBT Vanjom Karamatičkom Kru, analizirali krv 13 pacijenata sa sumnjivim antigenima. Identifikovali su pet varijacija Er antigena: poznate varijante Er, Erb, Er3 i dve nove Er4 i Er5.

Brisanje odgovornog krivca

Sekvenciranjem genetskih kodova pacijenata, Crev i njegov tim su uspeli da precizno odrede gen koji kodira proteine na površini ćelije. Iznenađujuće, to je bio gen koji je već poznat medicinskoj nauci: PIEZO1.

Gen je već povezan sa nekoliko poznatih bolesti. Miševi bez ovog gena umiru pre rođenja, a oni sa genom izbrisanim samo u crvenim krvnim zrncima završavaju sa prekomerno hidriranim i krhkim krvnim ćelijama.

Posada i tim potvrdili su svoje nalaze brisanjem PIEZO1 u ćelijskoj liniji eritroblasta, prekursora crvenih krvnih zrnaca, i testiranjem na antigene. Naravno, PIEZO1 je neophodan da bi se Er antigen dodao na površinu ćelije.

Pošto su otkrili visoku prevalenciju varijante Er5 u afričkoj populaciji, istraživači sumnjaju da bi ova varijanta mogla dati neku vrstu prednosti protiv malarije, poput nekih drugih retkih krvnih grupa koje se tamo nalaze.

Njihovo istraživanje objavljeno je u časopisu Blood.