Lumbalni sindrom: Bolovi u krstima sve češći kod mladih

Po epidemiološkim podacima zapadnih zemalja, 50 do 80 odsto stanovništva ima – ili je imalo najmanje jednom u životu – bol u krstima, odnosno lumbalni sindrom. Premda se javlja uglavnom u srednjem i starijem dobu, sve češći je kod mlađih ljudi.

Otprilike pet odsto muškaraca i 2,5 odsto žena ima išijalgiju. Pretežno sedeći način života, manjak fizičke aktivnosti i sve veća gojaznost doprinose razvoju lumbalnog sindroma i drugih bolesti vezanih za lokomotorni sistem.

Uzroci su brojni, ali najčešće su to degenerativne promene kičme, traumatski izazvane promene, upalne promene, tumori, urođene i razvojne anomalije.

Ponekad uzrok bolova nije u samoj kičmi, nego se naziva "preneseni bol". Naime, neki proces u unutrašnjim, abdominalnim organima, može se reflektovati kao bol u području kičme. Degenerativne promene se razvijaju sa godinama i naročito su prisutne u poznim godinama.

Kliničku sliku akutnog lumbalnog ili lumbosakralnog sindroma karakteriše uglavnom nagli početak - pacijent često opisuje nagli pokret ili opterećenje kičme – nakon čega oseti bol u donjem delu leđa. Ako je anamneza tipična, a klinički pregled ne pokazuje neurološke ispade, preporučuje se uzimanje antireumatika i fizikalna terapija.

Ležanjem se smanjuje opterećenje u zahvaćenom segmentu kičme pa bol popušta. U većini slučajeva dolazi do poboljšanja i pacijent može nastaviti dotadašnje aktivnosti. Zavisno od preporuke fizijatra, može se primenjivati topla terapija (termoterapija), odnosno hladnoća (krioterapija), dok elektroterapija označava primenu različitih struja.

Trebalo bi da pacijenti nauče kakve vežbe da izvode kod kuće svakodnevno, kako pravilno da dižu teške terete da ne optereti kičmu i koje pokrete da izbegavaju.

Ako pacijent i dalje ima bolove, potrebni su dodatni pregledi da bi se videlo da li je potrebna operacija. Otprilike 80 odsto bolova se smiruje u roku od dva meseca te se u početnom stadijumu uvek primenjuje konzervativni pristup.

Izvor: Dnevnik.rs