Geni krivi za ankilozantni spondilitis?

Gene ANTXR2 i IL1R2 otkrio je međunarodni tim stručnjaka predvođen naučnicima s britanskog univerziteta u Oksfordu, koji su istakli da su pored tih gena, važna dva segmenta DNK između gena na hromozomima 2 i 21, a koji su takođe povezani s razvojem bolesti.

Profesor Pol Vordsvort s Katedre za ortopediju, reumatologiju i muskuloskeletne bolesti u Oksfordu potvrdio je da su regije DNK veoma povezane s povećanim rizikom za razvoj ankilozantnog spondilitisa.

Istraživači su dodali da otkriće, objavljeno u stručnom časopisu "Nature Genetics", pruža temelje koje stručnjaci trebaju za dalja istraživanja da bi razotkrili sve gene koji uzrokuju tu bolest.

Ankilozantni spondilitis je retka reumatska bolest koja uglavnom zahvata kičmu, a ređe napada zglobove udova, pluća, srce, skeletne mišiće i oko. U konačnom stadijumu bolest redovno dovodi do manjeg ili većeg stepena ukočenosti kičme.

Uzrok spondilitisa nije poznat, nije zarazna bolest, pa se stoga ne može prenositi dodirom. Znatno češće javlja kod muškaraca nego kod žena, a na 4 do 5 muškaraca obolelih od ankilozantnog spondiliitisa dolazi jedna žena.

Bolest obično počinje u dobi od 18 do 36 godina, a može se javiti i ranije, ali i nakon 50. godine života. Ankilozantni spondilitis se razlikuje od spondiloze koja takođe, i to znatno češće, zahvata kičmu.

Kod spondiloze se razvijaju degenerativne promene uglavnom vezane za uzrast, a u ankilozantnom spondilitisu radi se o upali kičme.

Foto: dream designs/Freedigitalphotos.net