Tjanđin - dom veselih ljudi miriše na ribu

Tjanđin se nalazi na mestu gde se reka Hai He uliva u Bohai zaliv Žutog mora. Centar grada smešten je na reci, desetak kilometara od ušća, a luka se nalazi na samom ušću. Grad je izgrađen na zemlji koju su nanele brojne reke koje se ulivaju u Bohai zaliv (u jednom periodu i Žuta reka se tu ulivala) i najveća je i najvažnija luka severne Kine.

Tokom Igara biće domaćin šest utakmica muškog i šest ženskog fudbalskog turnira, a jedini od pet gradova-domaćina neće ugostiti nijedan duel eliminacione faze. Stadion u Olimpijskom centru prima 60 hiljada ljudi, a generalnu probu imao je tokom Svetskog prvenstva za žene prošle godine, kada je ugostio četiri utakmice, uključujući i polufinale. Nadimak mu je "Kap vode", a novi je dom fudbalera Tjanđin Tede, ekipe koja igra u kineskoj Superligi.

Najstarija naselja na ovom prostoru, Đingu i Đinmen, pojavila su se još tokom VI veka, kada je upravo tu spojen severni sa južnim krakom Velikog kanala. U narednim vekovima bio je luka u koju su sa juga stizali pirinač i svila, osnovni artikli za miran život u Kini. Kada je 1403. godine car Žudi prešao reku na tom mestu da bi pokorio južni deo zemlje, grad je dobio sadašnje ime, koje na kineskom znači "Carev prelazak brodom".

Blizina Pekinga značajno je uticala na istoriju tog grada, jer su svi pokušaji stranaca da stupe u kontakt sa carskom prestonicom išli preko Tjanđina. Već 1860. godine tamo su počela da se otvaraju predstavništva zapadnih sila, a posle Bokserskog ustanka (1899-1901) 11 država dobilo je koncesije na delove tjanđinske luke, a 1937. okupirale su ga japanske trupe, na samom početku rata sa Kinom. U prvim godinama posle Drugog svetskog rata Tjanđin je bio glavna američka pomorska baza u tom delu sveta, ali su marinci isterani još pre nego što su komunisti preuzeli grad.

Tjanđin danas ima 11 i po miliona stanovnika, na površini malo većoj od Kosova. Grad je brzo obnovljen posle snažnog zemljotresa 1976. godine (gotovo 24 hiljade mrtvih, ogromna oštećenja), a po dolasku Denga Sjaopinga na čelo učestvovao je u velikom otvaranju Kine. Da bi mogao da parira najnaprednijim gradovima u zemlji na kraju grada pravi se Binhai zona, koja bi trebalo da privuče ogromne strane investicije i još poveća ekonomski rast grada, čija godišnja stopa je trenutno oko 15 posto. Prestižu grada doprineće i proširenje metro sistema sa 3 na 6 linija.

Iako je smešten samo 110 kilometara od glavnog grada Tjanđin ima znatno drugačiji duh od pekinškog. Taj duh zasniva se na prilično različitom dijalektu, ali i ponašanju ljudi, koji važe za najveselije, najpričljivije i najduhovitije u celoj Kini. Čak je i hrana u Tjanđinu drugačija, mnogo više orijentisana na ribu, zbog blizine mora. Klima je leti nešto toplija i vlažnija nego u Ćinhuangdau, ali i dalje mnogo prijatnija nego u Pekingu, dok su zime veoma blage.