Preminuo Ilija Petković

Ostaće upamćen kao legendarni igrač OFK Beograda, ali i trener mnogobrojnih klubova.

Petković je rođen 22. septembra 1945. u Kninu, da bi kao svršeni srednjoškolac došao u Beograd na studije prava.

Ipak, umesto fakulteta, život ga je odveo na drugu stranu – na Karaburmu, gde je prošao probu u tada prvoligaškoj ekipi OFK Beograda.

Već 1968. debitovao je za reprezentaciju Jugoslavije na utakmici sa Francuskom u Marseju.

"Plavi" su slavili sa 5:1, a Petković je postigao dva gola.

Dres nacionalnog tima doneo mu je i slavu, a za romantičare je nastupa devet godina, sve do 1973. kada je preselio u francusku Troju.

Tamo je proveo tri sezone, pre nego što se vratio u OFK, za koji je igrao do 1983, kada je odlučio da okači kopačke o klin.

Nakon profesionalne igračke, 1990. Petković je započeo i trenersku karijeru. Gde drugo, nego na Karaburmi, a svoj OFK je predvodio tri sezone.

Usledila je epizoda u švajcarskom Serveteu, a zatim i prvi odlazak u Aziju, 1998. kada je preuzeo japansku Fukuoku.

Nakon jedne sezone u toj ekipi, još godinu dana je bio i šef struke Arisa, pre nego što je prvi put postao selektor svoje zemlje, tadašnje Jugoslavije.

Ubrzo se ponovo otisnuo u inostranstvo, a trenirao je Šangaj Penhuu i Sečuan Gvančeng.

Srbiju i Crnu Goru je preuzeo 2003. godine, sa kojom je otišao na Mundijal u Nemačkoj 2006. godine, a ostaće upamćeno da je naša reprezentacija u kvalifikacijama primila jedan gol.

Ipak, na završnom turniru SCG je doživeo katastrofu, pretrpešvi sva tri poraza u grupnoj fazi, a Petković se neposredno pre Svetskog prvenstva našao na udaru javnosti, odlučivši da pozove svog sina Dušana u tim.

Nakon selektorske funkcije, trenirao je još Inčon, Al Ahli i Gjongnam.

Poslednji posao koji je vršio bio je predsednik Stručne komisije Fudbalskog saveza Srbije.