Najudaljenije grčko ostrvo: Mesto gde je snimljen "Mediterraneo"

Iako ga i sami Grci često nazivaju njegovim italijanskim imenom (zbog toga što je u novijoj istoriji bilo i u posedu Italije), na grčkom se ostrvo naziva Megisti, a na turskom Meis. Kućice u beloj i pastelnim bojama nalik minjonima, sa trouglastim krovovima, jedne iznad drugih tiskaju se pretežno na levoj obali brda, u dubokoj uvali, dok šarene, drvene barke nehajno plutaju nešto dalje od turističkih brodova nadomak doka, po nebesko plavom moru, na blještavo belom julskom suncu...

Foto: Ivana Dukèeviæ

Kastelorizo, najudaljenije ostrvo Dodekaneza i grčkog kopna, turisti mahom posećuju na izletima iz obližnje Turske. Interesantno je da ostrvo nema carinsku službu, te se izlet iz Kaša (Turske) zvanično ne smatra ulaskom na teritoriju druge države, tj. Grčke, iako će vam pasoš biti potreban. Dok smo boravili u Kašu, nismo propustili da odemo na ovaj najposećeniji poludnevni izlet u susednu Grčku, za koji se svakodnevno odlučuje veliki broj znatiželjnih turista.

Foto: Ivana Dukèeviæ

Vazdušnom linijom, Kastelorizo je oko 600 km udaljeno od Atine. Površine 9,2 km2, sa populacijom od oko 280 stanovnika, ima redovnu liniju sa atinskom lukom Pirej samo jednom nedeljno (trajekt koji pristaje na gotovo svakom ostrvu uz put, od Atine do Kasteloriza plovi oko 24 sata). Do njega možete stići i sa Rodosa (oko 130 km), ili avionom iz Atine.

Foto: Ivana Dukèeviæ

U začetku civilne avijacije hidroaviona na globalnom nivou, Kastelorizo je bio veoma popularna usputna lokacija na koje su ovi avioni sletali po gorivo. Lokalni aerodrom bio je "negde između" Evrope i Afrike, na putu za Aziju, pogodan za letove ka dalekim destinacijama. Putnici bi obično na Kastelorizo sletali u kasno popodne, prespavali u jedinom, malom mestu i ujutro nastavljali let.

Foto: Ivana Dukèeviæ

Kuriozitet ovog ostrva je i to da na njemu uopšte nema pijaće vode. Nešto manje od 300 stanovnika, jednom nedeljno vodom snabdeva veliki trajekt sa cisternom koji stiže iz atinske luke Pirej. Kastelorizo spada u jedno od nekoliko grčkih ostrva smeštenih tik uz tursku obalu, čiji su stanovnici nekada bili lovci na sunđere. Arhitektura ostrvskih kuća veoma je zanimljiva i drugačija od onih klasičnih, belih, kikladskih.

Foto: Ivana Dukèeviæ

Godine 1991. ostrvo Kastelorizo širom sveta je postalo poznato kada je u jedinom mestu na ostrvu snimljen "Mediterraneo". Naredne godine, romantičan italijanski film reditelja Gabriele Salvatoresa, u Los Anđelesu na dodeli Oskara dobio je nagradu za najbolji film van engleskog govornog područja.

Prepun pomešanih emocija, film ne samo da opisuje sredozemne narode i sličnosti njihovih mentaliteta ("Mia faccia, mia razza!"), već i na veoma topao i neposredan način otkriva čari samog Mediterana.

Foto: Ivana Dukèeviæ

Tokom letnjih meseci u dubokoj uvali, jedino mestašce na ostrvu danas je poprište velikog broja stranih turista koji ovde svakodnevno dolaze na jednodnevni izlet brodom iz Turske, većina njih u potrazi za magičnim mestima na kojima je film "Mediterraneo" sniman.

Foto: Ivana Dukèeviæ

U jugoistočnom delu gradića, na brdu u senci drveća nalazi se trg sa kafanom i tri crkve. Najmanja i najstarija od njih bila je deo scenografije za film, kao i kafana "Kod Marije". U unutrašnjem delu kafane, sredovečna Marija zidove je oblepila fotografijama sa snimanja i isečcima iz novina. Ponosno priča o pokojnom ocu koji je pre četvrt veka tokom snimanja bio desna ruka jednom od glavnih glumaca.

Foto: Ivana Dukèeviæ

Dok se u istočnom delu mesta, na rtu nalazi tvrđava i u njoj mali muzej Kasteloriza, u donjem delu, u polukružnoj luci smešteni su slikoviti restorani i kafanice. Cene hrane, pića i smeštaja na Kastelorizu, otprilike su duplo skuplje nego u 7 km udaljenom, turskom Kašu.

Foto: Ivana Dukèeviæ

Piše: Ivana Dukčević

Izvor: Internet i Facebook stranica "Umetnost putovanja"

Tekst i fotografije deo su internet stranica "Umetnost putovanja", zaštićeni su Zakonom o autorskim i srodnim pravima. Nije dozvoljeno kopiranje, niti objavljivanje.