Izvor: B92

Komentari 15

Blještavo beli zidovi malog hotela u starom delu Bodruma, jednostavna mediteranska arhitektura uz dodatak drvenih doksata, a unutar fasade utisnute "stakleno-plave oči" protiv uroka (na turskom: "nazar bondžuk").

U unutrašnjem dvorištu hotela, u delu gde se izjutra postavljaju stolovi za doručak, hladovinu pravi bašta sa narom, limunom, palmama i cvetnim bugenvilijama...

Uglađeni, stariji gospodin - recepcioner hotela, zastao je tokom doručka u bašti pokraj stola tri mlađe žene i sa njima popričao na tečnom grčkom jeziku. Tri Grkinje na letovanju u Turskoj i recepcioner Turčin koji govori grčki? Nije greška.

Ovaj deo turske obale ne samo da je relativno blizu grčkom kopnu, već i mnoga grčka ostrva svojom blizinom "zaklanjaju" vidik turske obale ka pučini. Počev od najudaljenijeg Kasteloriza na jugu, sve do Lezbosa na severu, grčka ostrva istočnog Egeja nižu se jedno za drugim i prate liniju turskog kopna.

Foto: Ivana Dukèeviæ

Bez obzira na vekovne razmirice između Grčke i Turske, zbog nesumnjivih prirodnih lepota čitavog istočnog Mediterana, već godinama ovim morima plove trajekti iz jedne u drugu zemlju i razvoze radoznale turiste.

U početku, najčešće su u Tursku brodom iz Italije dolazili Italijani i Francuzi, ali su danas gosti i Grci. Važan podatak za recepcionera koji govori grčki je i da je u pitanju stariji gospodin.

Verovatno je u mladosti preživeo burni period istorije ovih prostora, kada su na obalama sadašnjih turskih letovališta, veliki deo lokalnog stanovništva činili i Grci.

Sve do 1923, kada se dogodila čuvena, bolna "razmena stanovništva" između ove dve zemlje, mnogi Turci iz današnjih primorskih gradova Turske živeli su u severnoj Grčkoj i poznavali grčki jezik. I obratno.

Foto: Ivana Dukèeviæ

Iako ime Bodruma, gradića od oko 120.000 stanovnika u prevodu sa turskog znači "podrum" - što i ne zvuči baš kao preporuka za turističku posetu, mesto važi za jedno od najlepših na turskoj obali.

Gledano s magistrale, čitav grad izgleda kao da je po golim brežuljcima uz more, neko prosuo bezbroj kockica šećera koje su se zbile uz obalu.

Zahvaljujući pametnoj odluci vlasti, u centralnom zalivu gradića nalik onim na egejskim ostrvima Grčke, kuće od najviše dva sprata, poneke sa drvenim doksatima i danas su jedini dozvoljeni vid gradnje. Mnoge od njih nisu starije od 30 godina, a one duž pbale pretvorene su u restorane i kafeterije.

Foto: Ivana Dukèeviæ

Bodrum kao turističko mesto, prvi su "otkrili" domaći turisti. Gradić koji je imao reputaciju boemskog, doprineo je da se u njemu prvo osnuje slikarska kolonija. Posle umetnika, stigli su i prvi domaći turisti, a onda i stranci, mnogi sa jahtama.

Nekada davno, Bodrum - antički Halikarnas (Halicarnassus), bio je centar kraljevine Karije.

Državica kojom su pohodili Persijanci i Grci, bila je najpoznatija po kralju Mauzolu, čoveku koji je sagradio prvu megalomansku grobnicu na svetu – jedno od nekadašnjih Sedam svetskih čuda.

I danas, svaka monumentalna grobnica na planeti po njemu nosi naziv - mauzolej. U Halikarnasu je rođen i "otac istorije", Grk Herodot.

Foto: Ivana Dukèeviæ

Centar Bodruma smestio se u širokom zalivu, sa velikom, krstaškom tvrđavom u središtu - Tvrđava Svetog Petra na rtu, koji zaliv deli na dva dela.

Godine 1978, tvrđava je pretvorena u Muzej podvodne arheologije, sa predmetima pronađenim na egejskoj obali Turske koji potiču još iz Bronzanog doba, na primer- zvanično najstarija olupina broda ikada pronađena.

U zapadnom delu zaliva nalazi se luka, marina za jahte i uređeno šetalište, sa klupama, zelenilom i dečijim igralištima. Duž šetališta, ukotvljeni su čuveni turski jedrenjaci - guleti, koji svakodnevno krstare obalama vozeći turiste na jednodnevne izlete u zalive oko Bodruma.

Gradić je i jedna od polaznih stanica čuvenih “Plavih krstarenja" (na turskom: Mavi Yolculuk), sa guletima koji plove ka jugoistoku, duž obala prirodom najlepšeg Likijskog poluostrva.

Foto: Ivana Dukèeviæ

Istočni deo bodrumskog zaliva počinje iza krstaške tvrđave i pretvara se u gradsku plažu, sa kafeima i restoranima koji svojim zadnjim delom izlaze na nju.

U večernjim časovima, umesto ležaljki i suncobrana plažu ispune jednostavni drveni stolovi i stolice sa belim stoljnjacima i staklenim čašicama sa svećama. Uz zvuke talasa, ovde možete uživati u večeri, a umetnički dojam zaslužuje svaku pohvalu.

Izgradnjom velikog broja turističkih sadržaja, od pre dvadesetak godina i susedni zaliv Gumbet (Gümbet) postao je deo grada. U ovom zalivu međuitm, 99 % sadržaja čine hoteli, restorani, suvenirnice, diskoteke i kafići.

Između centralnog bodrumskog i zaliva Gumbet nalazi se brdovito, “troprsto" poluostrvo, na čijem su se vrhu poređale stare vetrenjače.

Niže vetrenjača, u kasno popodne na ovo mesto dolaze meštani kako bi posmatrali zalazak sunca. I zaista, pogled na čitav bodrumski zaliv - pregršt belih kockica u ružičastom sumraku, vredan je inspiracije.

Foto: Ivana Dukèeviæ

Piše: Ivana Dukčević

Izvor: Internet, Instagram i Facebook stranica "Umetnost putovanja"

Tekst i fotografije deo su internet stranice "Umetnost putovanja", zaštićeni su Zakonom o autorskim i srodnim pravima. Nije dozvoljeno kopiranje, niti objavljivanje.

Podeli:

Ovo je arhivirana verzija originalne stranice. Izvinjavamo se ukoliko, usled tehničkih ograničenja, stranica i njen sadržaj ne odgovaraju originalnoj verziji.

Komentari 15
Pogledaj komentare