Tokom karijere duge više od šest decenija, Rene, koji je bio ujedno i scenarista u montažer, snimio je 18 dugometražnih filmova od kojih su najpoznatiji
"Hirošima ljubavi moja", njegovo debitantsko ostvarenje iz 1959. i
"Prošle godine u Marijenbadu" (1961).
Smatran je jedinim od glavnih predstavnika tzv. "novog filma" i ocem evropskog kinematografskog moderniza, rame uz rame sa
Robertom Roselinijem,
Ingmarom Bergmanom i
Mikelanđelom Antonionijem.
Eksperimentalni reditelj, koji je voleo da sebe preispituje svakim novim ostvarenjem, Rene je težio da u filmu objedini razne umetnosti od književnosti, preko pozorišta do muzike i slikarstva, pa čak i stripa.
Alain Resnais César d'Honneur 1981 from Académie des César on Vimeo.
U svojim delima je obradio razne teme, poput istorije, sećanja, političkog angažmana, umetnosti, intime, društvenih odnosa, melanholoje i smrti.
Scenarija za njegove filmove često su pisali poznata pera, među kojima
Margerit Diras i
Horhe Semprun.
Njegov poslednji film
"Aimer, boire et chanter" (Voleti, piti i pevati) prikazan je na ovogodišnjem filmskom festivalu u Berlinu.
Dobitnik je brojnih nagrada, među kojima su dva Cezara za najbolju režiju za filmove
"Providence" (1978) i
"Smoking/No Smoking" (1994), kao i jednog Oskara za najbolji kratkometražni film
"Van Gogh" (1949).
Ovo je arhivirana verzija originalne stranice. Izvinjavamo se ukoliko, usled tehničkih ograničenja,
stranica i njen sadržaj ne odgovaraju originalnoj verziji.
Komentari 6
Pogledaj komentare