Ubila petoro dece, 9 godina zatvora

Osuđena 29-godišnja žena tereti se da je svoju decu donela na svet između 2006. i 2012. i da je bebe ubila odmah posle porođaja.

Prvi leš deteta otkriven je u jednom kontejneru za papir, a drugi na jednom parkingu, dok je u slučaju ostalh troje dece majka sama uputila istražitelje u podrum kuće u mestu Huzum, gde je živela sa svojim mužem i dvoje dece.

''Od kada sam u zatvoru, ne prođe ni jedan jedini dan, a da se ne upitam zašto mi se to dogodilo'', rekla je osuđena žena, za koju se kaže da je posle ubistava dece sasvim normalno živela.

U jednom od prvih saslušanja ova žena je izjavila da je decu ubijala iz straha da bi je muž, koji je samo svoju decu želeo i imao, mogao napustiti.

Nemce su više puta u poslednje vreme potresale priče o čedomorstvu i uzrocima i motivima strašnog zločina.

Kako bolje zaštititi decu i to od sopstvenih roditelja jedno je od pitanja o kojem se u Nemačkoj glasno diskutuje i na koje se traži odgovor, naročito posle teških zločina koje su počinili, uglavnom, psihički bolesni, ali i roditelji koji deluju ljubazno, s komšilukom neguju prijateljske odnose, žive u lepim kućama i mirnim kvartovima...

To je pitanje kojim se bave nemačke institucije -škole, vrtići, ali i država, tražeći način za zaštitu najmlađih.

Ubijeni odmah po rođenju, izgladneli, ošureni, premlaćeni, silovani - crna je slika dece, teških sudbina, za koje je spas stigao prekasno.

Pre nekoliko godina su tri leša novorođenčadi ženskog pola pronađena u zamrzivaču porodične kuće u mestašcetu Venden-Melmike, u Severnoj Rajni Vestfaliji, premlaćeni dečak Kevin, žrtva očuha-narkomana, leševi novorođenčadi na đubretu ili na tavanu porodičnih kuća, u koferima i saksijama... vesti su koje su uznemiravale nemačku javnost.

Poslednji slučaj masovnog ubistva dogodio se 2007. godine u mestašcetu Dari, smeštenom na krajnjem severu Nemačke u pokrajini Šlezvig -Holštajn, gde je majka, psihički bolesna žena, udavila svojih pet sinova starih od tri do devet godina.

Ta tragedija u anonimnom Dariju izazvala je tugu i užas širom države, ali i ponovne rasprave o odgovornosti društva i nadležnih socijalnih službi za brigu o deci.

Majka, tada stara 31 godinu, koja je sama preko jednog psihijatra,dala ''signale'' policiji na zločin, bila je psihički bolesna i, prema mišljenju stručnih psihijatrijskih službi, potpuno duševno neuračunljiva i nesposobna da snosi krivicu.

Ta žena je pre tragedije, prema izjavama jednog od očeva svih petoro dece, pokazivala simptome religioznih fantazija.

Povodom ovog strašnog zločina tada su reagovali mnogi nemački političari i kancelarka Angela Merkel, koja je zatevala, zapravo, kulturu posmatranja i brigu svih da bi deca imala sigurnu budućnost.

Uisto vreme, ali oko 600 kilometara istočno od Darija, u takođe, anonimnom Plauenu u pokrajini Saksoniji, otkrivena su tri leša novorođenčadi.

Majka, tada stara 28 godina, optužena je za čedomorstvo i da je svoju decu, rođenu 2002. 2004. i 2005. godine, ubila odmah po rođenju. Leševi su otkriveni u koferu, zamrzivaču i na balkonu.

Jedan od slučajeva o kojima je štampa, možda, najviše i pisala - bio je dvogodišnji Kevin, čiji je leš u oktobru 2006. godine pronađen u zamrzivaču roditeljske kuće.

On je umro od posledica lomljenja kostiju, što je prouzrokovalo emboliju pluća i zapušenje komore srca, a za njegovu smrt je odgovoran očuh, narkoman.

Upravo ovakve tragedije u 83-milionskoj nemačkoj naciji, u kojima su roditelji počinioci zločina nad decom, uvek iznova postavljaju pitanje odgovornosti društva i pojedinca, ali i odgovornosti socijalnih službi.