"Jama" Damijena Žalea na Beogradskom festivalu igre

Na poziv Škotskog plesnog tetra, Žale je kreirao komad u kome, u sinergiji sa scenografijom poznatog američkog vizuelnog umetnika Džima Hodžisa, istrazuje mitologiju, paganske i animističke rituale koji se praktikuju u planinama Tohoku u Japanu.

Žale je inspiraciju pronašao u ritualima monaha Jamabuši u Japanu, koji obožvaju planinu kao zemlju bogova, i za njih je ona i majka koja podaruje život i grobnica u koju duša odlazi posle smrti.

Platforma, koju je kreirao Hodžis, sa rupom u sredini, podseća upravo na vulkansku planinu. Dok publika sedi na sceni, iz rupe u sredini te planine "rađaju" se bića, na prvi pogled nagi, sa glavama u rupi, u prvi mah se ne vidi ni koliko je igrača. Kao u grčevima, noge se prepliću, tela izviruju i vraćaju se.

Dve trećine komada lica osmoro igrača se ne vide, prekrivena dugim perikama od konjske dlake, koja se koristi u obredima na Baliju. Samo se tela prepliću, valjaju, dok se ne uzdignu, poprime ljudske forme i počne vrlo intenzivna igra.

Sam autor je istakao da njegov komad ne preslikava rituale japanskih monaha, već predstavlja metaforu za čovekovu potrebu da se uzdigne.

Tu borbu na ograničenom prostoru Hodžisove "planine" dodatno ističe muzika benda "Winter family", u kojoj se ocrtava borba svetlosti i tame, podjednako kao i u fizički vrlo zahtevnim pokretima vrhunskih igrača Škotskog plesnog teatra. U rupu iz koje su izašli, oni se i vraćaju na kraju komada, kao u verovanjima Jamabuši monaha.