Jackie Ryan na Nišvilu

Članovi trija su i bubnjar Chuck McPherson i kontrabasista Paul Keller. Zahvaljujući saradnji Nišvilla i Muzičke omladine Novog Sada, ovaj program će videti i publika u glavnom gradu Vojvodine.

Pevačica Jackie Ryan poslednjih godina uživa status jedne od najboljih džez pevačica današnjice, kako među kritičarima, tako i publikom širom Severne Amerike, Evrope, Japana i Australije. Njenom glasu raspona tri oktave divili su se i mnogi legendarni muzičari sa kojima je sarađivala: Clark Terry, Toots Thielemans, Barry Harris, Cyrus Chestnut, Terry Gibbs, Buddy DeFranco, Red Holloway, Eric Alexander, Jeremy Pelt, Ernie Watts, Roy McCurdy, Benny Green. Primenjujući praksu velikog pevača Jona Hendricksa (sa kojim je takođe nastupala), Jackie piše ne samo tekstove za be bop vokale već i za mnoge poznate, originalno instrumentalne balade. U jednom tekstu o njoj kritičar čuvenog Bilboard magazina rekao je da Jackie svojom muzikom “izuzetno uspešno premošćuje kako generacijski, tako i geografski jazz” – što je svakako posledica i toga što je rođena u braku Irca (otac je inače bio klasično školovani bariton) i Meksikanke. Upravo kao posvetu svojoj majci često izvodi i pesme na španskom jeziku.

Na njenom najnovijem albumu pod nazivom “Doozy”, gostuju mnogi čuveni muzičari među kojima su Cyrys Chesnut (magazinTime ga je proglasio za najboljeg džez pijanistu svoje generacije), Eric Alexander, Jerremy Pelt, Carl Alen, Ray Drumond, Romero Lubamba.

Ona će nastupiti u pratnji trija klaviriste Larry Vučkovića, uz Duška Gojkovića, sigurno najpoznatijeg jazz muzičara poreklom sa ex Yu prostora. Rođen je kao Lazar Vučković u Kotoru 1937 godine, a sa porodicom je 1951. godine , bežeći od komunističke vlasti emigrirao u USA, gde njegova impresivna karijera traje tačno pola veka. Studirao je jazz klavir kao jedini učenik čuvenog Vince Guaraldi-a, i diplomirao na San Francisco State University. Krajem ‘60-ih predvodio je house band u čuvenom klubu Domicile u Minhenu, a Lucky Thompson, Slide Hampton, Pony Poindexter, Clifford Jordan, Duško Gojković, Philly Joe Jones i Dexter Gordon - samo su neka od imena koje je tih godina pratio, a sa kojima je nastavio saradnju i po povrtaku u USA. Spisak velikih muzičara sa kojima je tokom impresivne karijere nastupa su i Arnett Cobb, Buddy Tate, Charles McPherson, Leon Thomas, Scott Hamilton, Eddie "Cleanhead" Vinson, Philly Joe Jones, Billy Higgins, Cecil Payne, Al Cohn, Curtis Fuller, Milt Hinton, Mel Lewis, Michael Moore, Tom Harrell...

Repertoar Vučkovića je izuzetno raznovrstan, a obuhvata numere u kojima su objedinjeni razni džez stilovi (svinging bibap, moderan džez, bluz-fank, njuorleanski bluz), često prožeti elementima latinske, brazilske, afro-kubanse salse, flamenka, kao i balkanskog folklora. Njegovi albumi po pravilu dobijaju najviše ocene u najpoznatijim jazz medijima, a poslednja dbva albuma “Street Scene” i “High Wall: Real Life Film Noir” ušle u izbor 10 najslušanijih u Americi, što je zabeleženo u časopisu Jazz Week Radio. Vučković, takođe, ima reputaciju umetnika koji je doprineo razvijanju džez istorije u Americi i to na polju spajanja svetske muzike i američkog džeza. Njegova ploča Blue Balkan iz 1980. godine smatra se pionirskim radom u Americi na polju fuzije balkanskog folklora i džeza. Isti album u nešto proširenom izdanju objavljen je u CD formatu 2002. godine i dobio je odlične kritike. Poznati njujorški pisac i džez kritičar Gary Giddins (“Village Voice”) izabrao je upravo “Blu Balkan: Then & Now” kao jedan od svojih omiljenih.