Šta čini neko umetničko delo lepim?

Slike je za fond Nacionalne galerije 1854. kupio tadašnji britanski ministar finansija Vilijam Gladston. Kako se u to vreme nemačka umetnost smatrala "ružnom" i inferiornijom u odnosu na onu u Italiji, akvizicija 64 slike nemačkih renesansnih slikara iz 15. i 16. veka izazvala je u Velikoj Britaniji pravi skandal.

Tadašnji direktor Galerije Čarls Istlejk neka je dela ocenio "odbojnim", dok ih je jedan list nazvao "zastrašujućim". Član britanskog parlamenta čitavu je transakciju opisao kao "najgoru u istoriji". Upravnici galerije zbog toga su ubrzo odlučili da bi najbolje bilo da se reše te "neprihvatljive" imovine. To je rezultiralo usvajanjem zakona kojim se dopušta odricanje od stečene imovine i 37 slika je prodato.

"To je bio prvi i jedini put da je usvojen zakon koji propisuje da se galerija mora 'rešiti viška' nemačkih slika," rekla je jedna od kustoskinja izložbe Susan Fojster.

Nova izložba pod nazivom "Neobična lepota: majstori nemačke renesanse" bavi se novim pogledom na ta dela i nastoji da ponudi uvid u to na koji su se način radovi nemačkih renesansnih umetnika percepirali u ono vreme, te kako ih doživljavaju danas.

Izložbom su obuhvaćena dela nekih od najpoznatijih umetnika tog razdoblja, među kojima su Hans Holbajn Mlađi, Albreht Direr i Luka Kranah Stariji.

Jedan od ciljeva izložbe, otvorene do 11. maja, je da analizira zašto je nemačka umetnost izazivala takve reakcije. Posetioci se pre izlaska pozivaju da daju svoje mišljenje o tome šta čini neko umetničko delo lepim, može li umetnost biti istovremeno inventivna i prirodna, te jesu li lepota i ekspresija nekompatibilne.