Da li će Oskara zaista dobiti najbolji film?

Na samom početku, čak i pre bacanja laički analitičnog pogleda na spisak ovogodišnjih nominacija, valja ponoviti – nagrade Oskar, koje uprkos svemu i dalje važe za jedno od najznačajnijih filmskih priznanja, dodeljuje Američka filmska akademija. Stoga je sasvim logično očekivati da se u trci za Oskara nađu američka filmska ostvarenja, ostvarenja koja se bave temema vezanim za tamnošnje društvo, koja su važna pre svega za američku filmsku istoriju.

Uzimajući sve to u obzir, britanski filmski kritičar Robi Kolin za Dejli Telegraf osnovano se pita da li su za Oskara nominovani zaista najbolji filmovi?

Da budemo precizni, čak 289 filmskih ostvarenja ispunilo je kriterijum da bude uzeto u razmatranje za potencijalne nominacije. O konačnim nominacijama odlučuje oko 6.000 članova Akademije, među kojima su i filmski umetnici iz celog sveta.

Kako je onda moguće da će i ova dodela Oskara, kao uostalom i većina prethodnih, proći u znaku svega nekoliko ostvarenja, među kojima se svakako ističu “Gravitacija” Alfonsa Kuarona, “Američka prevara” Dejvida O’Rasela i “12 godina ropstva” Stiva Mekvina.

Analizirajući spisak od 289 filmova koji su zadovoljili kriterijume Akademije (kriterijumi se odnose na distribuciju u SAD, vreme prikazivanja, sastav ekipe...) Kolin izdvaja nekoliko, mahom evropskih filmova, koji su bez sumnje zaslužili nominacije u glavnim kategorijama, ako ne i same Oskare. “’Plavo je najtoplija boja’ Abdelatifa Kešišea je jedan od svega nekoliko stranih filmova koji su bili kvalifikovani za nominacije, a taj film može bukvalno da obriše pod sa bilo kojim ostvarenjem nominovanim za najbolji film ove godine”, piše Kolin dodajući da francusko ostvarenje nagrađeno Zlatnom palmom u Kanu nije čak ni nominovano za Oskara za najbolji film van engleskog govornog područja, jer se datumi distribucije u Francuskoj nisu uklapali u propozicije.

Osim toga, Kolin izdvaja i glavnu Kešišeovu glumicu Adel Eksarkopulos, koja prema njegovom mišljenju daje ubedljivo bolju glumačku izvedbu od svih nominovanih glumica. Slična je priča i sa glumicom Gretom Gervig, koja sija u niskobudžetnom filmu “Frances Ha” koji je režirao američki reditelj Noa Bombah. U trci je bez problema mogla da se nađe i argentinsko-francuska glumica Berenis Bežo, zvezda novog Farhadijevog filma “Prošlost”, pa čak i dvanaestogodišnja Vaad Mohamed koja briljira u filmu “Wadjda”.

Poslednji pomenuti film takođe je mogao da donese nominaciju rediteljki Haifi Al-Mansur, inače prvoj ženi iz Saudijske Arabije koja je režirala dugometražni igrani film. U istoj kategoriji, prema Kolinovom mišljenju, mogao je bez problema biti nominovan i Derek Sijanfrens, čiji je film “Kuća iza borova” (Place Beyond the Pines) bio prikazivan u američkim bioskopima na proleće prošle godine. Zanimljivo je da čak ni miljenik Akademije Stiven Soderberg nije dobio nominaciju za “Neželjena dejstva” (Side Effects), primećuje britanski kritičar.

Foto: Beta/AP

Kada su u pitanju nominovani glumci za glavnu mušku ulogu, Kolin primećuje da članovi Akademije očigledno nisu primetili maestralan učinak Tonija Servila u italijanskoj hvaljenoj drami “Velika lepota” (The Great Beaty) Paola Sorentina, koja je odlično prihvaćena u SAD, osvojivši Zlatni globus i nominaciju za Oskara u kategoriji filmova van engleskog govornog područja.

Valja pomenuti svakako i to da je Američka filmska akademija do sada nekoliko puta uzimala u obzir filmove koji nisu američki, ali koji su imali distribuciju u SAD. Tako je pre dve godine apsolutni pobednik bio francuski film “Glumac” (The Artist), crno-belo nemo ostvarenje, koje je donelo Oskara za režiju Mišelu Azanavisijusu, a nagrađen je i glavni glumac Žan Dižarden.

Mnogi i dalje pamte skakutanje Roberta Beninija čiji je film “Život je lep” (La vitta e bella) bio nominovan u većini “glavnih” kategorija, a osvojio je čak tri prizanja, uključujući i Oskara za glavnog glumca. Aplauze je pobrala i Marion Kotijar kada je postala prva francuska glumica nagrađena Oskarom za najbolju žensku ulogu, iako je u drami “Život u ružičastom”, biografskom filmu o Edit Pjaf, celu ulogu iznela na francuskom. U čemu je onda trik? Kako to obično biva, dovoljno je pratiti trag koji za sobom ostavlja novac, glavna pokretačka snaga holivudske mašinerije.

Kolin navodi da su se, bez sumnje planirano, svi glavni kandidati u američkim bioskopima našli u periodu između oktobra i decembra, baš na vreme kada Akademija sabira prve utiske i sakuplja prve glasove, što čini od 27. decembra do 8. januara.

Osim toga, svaki od filmova pratila je velika promotivna kampanja, u koju producenti ulažu i do sto miliona dolara, ne bi li što bolje promovisali, i članovima Akademije posredno nametnuli svoje adute.

Koji će se film okititi najvećim brojem Oskara saznaćemo u noći između nedelje i ponedeljka. Pozivamo sve filmofile da nakon pregledanja spiska nominovanih u komentarima na ovu vest daju svoja predviđanja, a ukoliko mislite da je neko nepravedno izostavljen, obavezno nam preporučite i taj film.