Otvorena izložba slika Milutina Obradovića

Uspeh koji je njegova izložba pod nazivom "Dodir za ljubav " nedavno doživela u galeriji Kulturnog centra u Novom Sadu, nagoveštava da će i u glavnom gradu Srbije mladi umetnik doživeti punu afirmaciju.

Ne samo po broju posetilaca, već i po medijskoj pažnji kojom je propraćena njegova izložba u Vojvodini, govori da pred sobom imamo slikara koji je već doživeo puno poštovanje i uvažavanje i kome se otvaraju nove i veće perspektive.

Miloje Popović Kavaja na otvaranju je rekao:

Dok smo danas Milutin i ja pili kafu u legendarnom restoranu Kolarac, na nekoliko metara odavde, i posmatrali građane i strane turiste kako mirno i sa uživanjem šetaju, po sunčanom vremenu u podne, starim stazama ulice Knez Mihaila , a čelo mi se mrštilo gledajući kako se kod samog Kalemegdana nadvijaju dva velika krana kao dva crna gavrana, slikar reče, odgovarajući mi na jedno moje pitanje:

"Nisam ti ja, brate moj, čovjek velikih gradova. Ja volim da živim u manjim mestima, pa ću ostati u mom Bijelom Polju, a kad treba biću i u Podgorici i u Beogradu. I gdje treba. Volim prirodu i vetrove koje oni sa lišćem nose iz okolnih šuma i sa planina."

Svojim slikama, kojih ima dvadesetak, i čijem otkriću sada prisustvujemo, Milutin Obradović je ipak došao nama u pohode, čineći nas sretnim da možemo videti njegove umetničke kreacije. One nas prenose u njegove maštarije iz detinjstva i sadašnjosti, koje su se ujaslile snovidnim kolorima profila konja, koji su jedan od simbola čovekovog života na zemlji i hiljadugodišnji prijatelji i saveznici. Milutinove slike spajaju dva grada koji u svom prefiksu imaju reč belo ili bijelo.

Beli grad Beograd i nekadašnje Bijelo Polje u dolini koji preseca reka Lim, a Beograd preseca Sava koja beži u Dunav. U njegovim slikama, a moramo ih duže gledati, negde su sakrivene i bele rade, koje su nekada bujale kroz dolinu iz koje je izrastao grad i po kojima je dobio ime. A Kalemegdan, koji gleda na dve reke, pun je cveća i zelenila koje se tu, kao i u Bijelom Polju, rađaju već hiljadama godina.

Kako je uspeo Milutin Obradović da njegova maštovitost i slike stignu i do dvorova saudijskih kraljeva i na mnoga druga mesta ovde i onde i u svetu- to je njegova tajna. Dar prirode i marljivog rada i razmišljanja, to je sigurno. Iz njegovih slika se vidi da je on pesnik i književnik, jer taj spoj, kao kod Mome Kapora, može da porodi ovako jedinstvene i koloritne eksponate.

Junaci Milutinovih slika nisu pali sa neba, kao neki dar njemu, i samo njemu, jer su konji kroz istoriju slavljeni u mnogo prilika, isto toliko koliko i junaci koji su jahali. Damjanov Zelenko, Jabučilo Vojvode Momčila, Šarac Kraljevica Marka, uvek napojen rujnim vinom kao i njegov jahač, Đogan Banović Strahinje i mnogi drugi ostali su i slavljeni u našem narodu kao junaaci koji su bili neustrašivi u svim bojevima,pobeđivali ili padali, ali ostajali upamćeni za vekove.

Podsetimo se i Pegaza, koji je prenosio munje i gromove Zevsu, pa Bukefala Aleksandra Velikog, a i konja kojeg je rimski senator Kaligula prozvao u počasnog građanina Rima i senatora, jer nije izgubio ni jednu trku. Konj je veliki prijatelj i saborac čoveka, ali i njegova velika ljubav i inspiracija, koju je Mlutin Obradović uspeo da oplemeni kroz svoje bjelopoljske slike, koje nam ulivaju, svojim vizurama i raznovrsnošću, nadu da oko nas uvek postoje lepote koje ne možemo lako otkriti.

Prema narodnom verovanju konji nose i duše umrlih, a njihovo rzanje najavljuje sreću. Zato, druženje sa ovim slikama, može da nam donese samo radost i oči pune boja i radosti -čitavu vreću. Hvala Milutinu za ove poklone svom narodu i umetnosti, koje će on nastaviti i dalje da daje, jer su pred njim velika polja i Bijelo Polje, velika budućnost kojoj on jaše u susret.

Rođen ( 1979 ) i školovan u Bijelom Polju, gde je još u školskim danima bio zapažen kao talentovan crtač i zapažen pesnik i književnik, Milutin je završio Srednju likovnu školu na Cetinju , a kasnije i Fakultet likovnih umetnosti na Cetinju 2002. godine, u klasi prof. S. Karaila. Sada živi i radi kao profesor srednješkole u rodnom gradu i otac je sinova Nikole i Miloša.

Ostajući veran svom rodnom mestu, potražio je u njemu i inspiraciju za umetničke kreacije, koje su ga vodile ne samo u susedne i evropske zemlje, već mu davale koloritne i jake sokove, kojima je počeo da spaja svet stvarnosti sa svojom bujnom maštom.

Obradovićpripada grupi talentovanih slikara Crne Gore. Tema na njegovim slikama je portret konja , koji on lično i majstorski prenosi u najčistija emotivna stanja, u kojima dominira originalna i raspevana igra kolorita i simbola.

Iako je za slikarski vek tek u prvim životnim fazama, skrenuo je pažnjuevropsker i svetske javnosti, pa je " Wall street " magazin 2015. nadahnuto i sa puno senzibiliteta pisao o njegovom stvaralaštvu. Treba dodati i da je nedavno u Lajpcigu nominovan za prestižnu međunarodnu Palm Art nagradu, u veoma jakoj konkurenciji slikara iz većeg broja zemalja.

Obradović je, po oceni likovnih kritičara, pre svega umetnik uzbudljivog izraza. " Njegova platna u svojoj osnovi nose nešto esencijalno, strasno, eruptivno, jedan eksplozivni karakter sav okrenut iskonskoj energiji života" , napisao je u predgovoru njegovom katalogu mr Aleksandara Popović.

Prodajnu izložbu , sa 19 platana, radjenih u tehnici uljanih boja otvoriće u galeriji Singidunum beogradski književnik i publicista Miloje Popović Kavaja, pisac velikog broja knjiga i dugogodišnji novinar Politike, diplomata i prvi direktor Sava cenrta, čiji su stihovi za legendarnu muzičku kompoziciju Stanislava Biničkog "Marš na Drinu" ušli u antologiju srpske rodoljubive poezije.