Van Gog: 160 godina od rođenja

Procitajte knjigu Zudnja za zivotom.

Procitao sam Zudnju za zivotom. Koliko god da sam znao kakav ce kraj biti (svi znamo za VanGogov tragican kraj) bas me nesto potresla knjiga. Tragican kraj (od savremenika) neshvacenog genija.

i brakusu je danas divan dan

Jedan od najvecih!Tako to obicno biva.Nije bio shvacen od svojih savremenika.Kasnije generacije ga razumeju.Bio je ispred svog vremena.To je losa sudbina.Biti ispred svog vremena je nezahvalno.I velikani poput Betovena i Baha su bili siromasni i za zivota nisu imali sta da jedu.Sto je strasno.Za jednu porciju vecere su celu noc svirali kod grofova i kraljeva na prijemu da bi zabavljali nhijove goste...a prethodno su morali da sede celu noc i da komponuju "neku" simfoniju da bi to mogli da izvedu pred gostima.Negde u nekom podrumu ili mracnoj i hladnoj sobici...bez hrane,nekoliko dana...Danas slavimo njihove simfonije i ostala grandiozna dela!Takvi smo mi - ljudi.Nikada na vreme da primetimo genija u svojoj sredini.

Djule srrrecan rrrodjendan

pre 33 godine se rodio i Toxicni

Da li možda nije znao da slika na prihvatljiv i komercijalan način za ljude svog vremena. Paja Jovanović naprimer, nije izmišljao nove tehnike slikanja nego radio uglavnom prikladne klasične portrete i kompozicije. Dobro je zarađivao i doživeo 90 godina.

Vincent Van Gogh-samo ime, poznato skoro svakome, kao da budi sjecanje na
neunistivost i upecatljivost umjetnickog genija.Onda kao da se mirimo sa cinjeicom
da slicna nadarenost u umjetnosti i nauci kao da granici sa predjelima izbezumljenosti
individualnog postojanja i nemogucnosti kontakta sa obicnim i prosjecnim ljudima.
Kao da je "poziv"iz psihe tog umjetnika primjecivao, nevidljive za obicne ljude,crte
tih istih osoba iz okruzenja,talasa zrelog zita,beskonacnih polja divljeg cvijeca,
ustaljenost samo prividno pokretljivih cempresa.Neprestana zelja za stvaranjem
kao da je jos vise zaostravala umjetnicke poteze.Pa ipak ljudi njegovog vremena
koji su jos uvijek bili pod uticajem crkvene egzaktnosti,nijesu razumno cijenili
poteze genija.Tek su kasnije generacije,ne iz razloga mode,mogle da daju prave
ocjene.Te ocjene se reflektuju u novcanim cijenama svakog pojedinacnog djela.
Gledajuci njegova platna u osobi se, jednostavno,javlja osjecaj prisutnosti,
melanholije,pa je povratak u realnost skoro teska.Nema sumnje da je umjetnik
posjedovao ozbiljan primjer mentalno oboljenja koje ni u kom slucaju nije umanjilo
njegovu umjetnicku nadarenost,u protivnom cak ju je dopunjavalo.Vrlo je tesko da
ce slican genije biti rodjen nasijeg dana.Uporedjivanje sa Pikasom je skoro nemocuce
obzirom da je posljedji bio savremeno popularan pa mnogi od njegovih radova nemaju
umjetnicku vrijednost.Posmrtno je Van Gogh dobio pravu ocjenu i reputaciju.
vasilije knezevic 30 marta 2013

bata Ljubo sve najbolje!!

Lud je bio, ali ne i blesav...

pre 33 godine se rodio i Toxicni

i brakusu je danas divan dan

Da li možda nije znao da slika na prihvatljiv i komercijalan način za ljude svog vremena. Paja Jovanović naprimer, nije izmišljao nove tehnike slikanja nego radio uglavnom prikladne klasične portrete i kompozicije. Dobro je zarađivao i doživeo 90 godina.

Procitajte knjigu Zudnja za zivotom.

Procitao sam Zudnju za zivotom. Koliko god da sam znao kakav ce kraj biti (svi znamo za VanGogov tragican kraj) bas me nesto potresla knjiga. Tragican kraj (od savremenika) neshvacenog genija.

Vincent Van Gogh-samo ime, poznato skoro svakome, kao da budi sjecanje na
neunistivost i upecatljivost umjetnickog genija.Onda kao da se mirimo sa cinjeicom
da slicna nadarenost u umjetnosti i nauci kao da granici sa predjelima izbezumljenosti
individualnog postojanja i nemogucnosti kontakta sa obicnim i prosjecnim ljudima.
Kao da je "poziv"iz psihe tog umjetnika primjecivao, nevidljive za obicne ljude,crte
tih istih osoba iz okruzenja,talasa zrelog zita,beskonacnih polja divljeg cvijeca,
ustaljenost samo prividno pokretljivih cempresa.Neprestana zelja za stvaranjem
kao da je jos vise zaostravala umjetnicke poteze.Pa ipak ljudi njegovog vremena
koji su jos uvijek bili pod uticajem crkvene egzaktnosti,nijesu razumno cijenili
poteze genija.Tek su kasnije generacije,ne iz razloga mode,mogle da daju prave
ocjene.Te ocjene se reflektuju u novcanim cijenama svakog pojedinacnog djela.
Gledajuci njegova platna u osobi se, jednostavno,javlja osjecaj prisutnosti,
melanholije,pa je povratak u realnost skoro teska.Nema sumnje da je umjetnik
posjedovao ozbiljan primjer mentalno oboljenja koje ni u kom slucaju nije umanjilo
njegovu umjetnicku nadarenost,u protivnom cak ju je dopunjavalo.Vrlo je tesko da
ce slican genije biti rodjen nasijeg dana.Uporedjivanje sa Pikasom je skoro nemocuce
obzirom da je posljedji bio savremeno popularan pa mnogi od njegovih radova nemaju
umjetnicku vrijednost.Posmrtno je Van Gogh dobio pravu ocjenu i reputaciju.
vasilije knezevic 30 marta 2013

Jedan od najvecih!Tako to obicno biva.Nije bio shvacen od svojih savremenika.Kasnije generacije ga razumeju.Bio je ispred svog vremena.To je losa sudbina.Biti ispred svog vremena je nezahvalno.I velikani poput Betovena i Baha su bili siromasni i za zivota nisu imali sta da jedu.Sto je strasno.Za jednu porciju vecere su celu noc svirali kod grofova i kraljeva na prijemu da bi zabavljali nhijove goste...a prethodno su morali da sede celu noc i da komponuju "neku" simfoniju da bi to mogli da izvedu pred gostima.Negde u nekom podrumu ili mracnoj i hladnoj sobici...bez hrane,nekoliko dana...Danas slavimo njihove simfonije i ostala grandiozna dela!Takvi smo mi - ljudi.Nikada na vreme da primetimo genija u svojoj sredini.

Djule srrrecan rrrodjendan

bata Ljubo sve najbolje!!

Lud je bio, ali ne i blesav...