Istorija slikana dečjom rukom

Koristeći posebnu metodu identifikacije, britanski naučnici su ustanovili da su neki od duboreza, nastali povlačenjem prstiju preko mekih površina zidova pećine Sto mamuta u Rufinjaku, ostavila deca pre oko 13.000 godina.

Istraživači su otkrili i to da je za ovaj oblik likovnog izražavanja posebno bila nadarena jedna petogodišnja devojčica.

„Dečja rezbarenja se pojavljuju u svim odajama pećine”, kaže arheologinja Džesika Kuni (Jessica Cooney), koja je predvodila istraživanje. „Našli smo tragove koje su ostavila deca stara između tri i sedam godina i uspeli smo da pomoću njihovih tragova pojedinačno identifikujemo četvoro dece.”

„Najviše tragova ostavilo je jedno petogodišnje dete. Gotovo smo sigurni da je bila devojčica”, opisuje Džes Kuni.

Svake godine na hiljade ljudi poseti pećinski kompleks u francuskoj oblasti Dordonji kako bi videli crteže mamuta, nosoroga i konja na zidovima podzemnih odaja koje se pružaju u dužini od osam kilometara. Pećina u Rufinjaku je otkrivena još u 16. veku, ali su tek 1956. godine stručnjaci shvatili da su neki crteži delo praistorijskih ljudi.

Arheolozi su 2006. prvi put otkrili da su neka rezbarenja napravila deca. Za razliku od crteža koji se pojavljuju u drugim delovima pećine, ovi tragovi nemaju na sebi nikakvu boju.

„Jedna odaja pećine je toliko ispunjena dečjim duborezima da je verovatno bila namenjena njima, mada je nemoguće utvrditi da li su se u njoj igrali ili izvodili rituale”, objašnjava arheologinja Kuni.

Tragovi prstiju mogu se, takođe, naći i na zidovima pećina u Španiji, Novoj Gvineji i Australiji.

„Ne znamo zašto su ih ljudi stvarali. Možda je to bio deo nekog rituala ili samo zabava po kišovitom danu”, zaključuje Džes Kuni.