Detalji optužnice protiv Šešelja

U osam tačaka Šešelj je optužen za zločine protiv čovečnosti, a u šest za kršenje zakona i običaja rata.

Prva tačka optužnice je progon na političkoj, rasnoj i verskoj osnovi Hrvata i Muslimana u istočnoj i zapadnoj Slavoniji, delovima BiH i Vojvodine. Ova široko definisana tačka obuhvata: ubistva civila u Vukovaru, selima Voćin, Hum, Bokane i Krašković u Hrvatskoj i u Bosanskom Šamcu i Zvorniku; pritvaranje civila u logore pod nehumanim uslovima, mučenje, premlaćivanje i ubistva; deportacije i prinudno preseljavanje desetine hiljade Hrvata i Muslimana sa tih teritorija i delova Vojvodine i namerno uništavanje njihovih domova, imovine, kulturnih i verskih objekata.

Sledeće tri tačke optužnice Šešelju na teret stavljaju ubistva 43 civila u Voćinu i okolnim selima, u decembru 1991, koje su počinili srpski dobrovoljci, prema tužiocima, podstaknuti govorom lidera radikala u novembru iste godine, zatim streljanje približno 255 zarobljenika iz vukovarske bolnice na farmi Ovčara, nakon što je Šešelj u Vukovaru rekao da "nijedan ustaša ne sme da živ napusti grad". Tim tačkama su obuhvaćena i ubistva više od 300 Muslimana u Zvorniku, koje su, po optužnici, u proleće i leto 1992, opet podstaknuti Šeseljevim govorom, počinili "šešeljevci", jedinica Željka Ražnatovića Arkana i druge srpske snage, kao i ubistvo 18 muslimanskih civila u maju iste godine u okolini Bosanskog Šamca koje se pripisuje "šešeljevcima".

Zatvaranje, mučenje, druga nehumana dela i okrutni odnos prema zatvorenicima na istim područjima, Šešelju se na teret stavljaju u tačkama optužnice od 5 do 9, dok sledeće dve tačke obuhvataju deportacije i prinudno premeštanje stanovništva sa pomenutih teritorija, ali i iz sela Hrtkovci u Vojvodini. Prema optužnici, Šešelj je u maju 1992. u Hrtkovcima pozvao na proterivanje Hrvata, čitajući spisak stanovnika koji treba da odu u Hrvatsku, nakon čega je "usledila kampanja etničkog čišćenja nesrba".

Prema optužnici, Šešelj je, kao značajna politička ličnost, propagirao ujedinjenje "svih srpskih zemalja" u homogenu državu Srbiju i, sam ili sa ostalim zajedničkog zločinačkog poduhvata, "učestvovao u regrutovanju, formiranju, finansiranju, snabdevanju i usmeravanju srpskih dobrovoljaca povezanih sa SRS, obično nazivanih 'četnici' ili 'šešeljevci'". Šešelj je, navodi se u optužnici, "učestvovao u planiranju i pripremi zauzimanja sela u istočnoj i zapadnoj Slavoniji (u Vukovaru i Voćinu) u Hrvatskoj i opština Bosanski Šamac i Zvornik u BiH, te nasilnog uklanjanja nesrpskog stanovništva koje je usledilo u tim područjima". Tužioci tvrde da je on "prikupljao srpske doborovljce povezane sa SRS i indoktrinisao ih svojom ekstremističkom retorikom radi uključivanja u nasilno uklanjanje nesrpske populacije sa ciljanih teritorija". Lideru SRS se na teret stavlja i da je propagirao rat i podjarivao mržnju prema nesrbima i podsticao svoje dobrovoljačke snage i druge srpske snage u Hrvtskoj i BiH da počine zločine. "U javnim govorima, pozivao je na proterivanje hrvatskih civila iz delova Vojvodine i tako podsticao sledbenike i lokalne vlasti da se uključe u kampanju progona lokalnog hrvatskog stanovništva", navodi se u optužnici.

Kao ostali učesnici u zajedničkom zločinačkom poduhvatu navedeni su: Slobodan Milošević, generali Veljko Kadijević, Blagoje Adžić, pukovnik Ratko Mladić, Jovica Stanišić, Franko Simatović Frenki, Radovan Stojičić Badža, Milan Martić, Goran Hadžić, Radovan Karadžić, Momčilo Krajišnik, Biljana Plavšić, Željko Ražnatović Arkan, i drugi pripadnici JNA, kasnije Vojske Jugoslavije, srpske Teritorijalne odbrane u Hrvatskoj i BiH, armije Republike Srpske Krajine i Republike Srpske, lokalne i policijske snage Srbije i Republike Srpske, uključujući Službu državne bezbednosti Srbije, zatim policije RSK, zvane Martićeva policija, kao i članovi paravojnih snaga i dobrovoljačkih odreda iz Srbije, Crne Gore, i sa srpskih teritorija u BiH i Hrvatskoj, uključujući "četnike" ili "Šešeljevce".

Ceo tekst optužnice na engleskom jeziku