Koreni gojaznosti potiču iz vrtića

Istraživači su objavili rezultate ove studije u naučnom časopisu „New England Journal of Medicine“. Na čelu istraživačkog tima bio je vanredni profesor na univerzitetu Emori Solveg A. Kaningham, piše "Medikal njuz tudej"

Oni su primetili da je indeks telesne težine 95 ili iznad među decom između 6 i 11 godina starosti porastao sa 4,2% šezdesetih godina prošlog veka na 15,3% u periodu između 1999. i 2000.

Iako se o porastu u broju gojaznih među severnoameričkom decom dosta govorilo kada su u pitanju adolescenti, ne zna se mnogo o rastućem problemu među mlađom decom.

S tim u vezi, tim je analizirao podatke dece koja su učestvovala u longitudinalnom istraživanju među predškolskom decom u periodu od 1998. do 1999. pod nazivom „Early Childhood Longitudinal Study of the US Kindergarten Class of 1998-1999“. U pitanju je reprezentativno grupno istraživanje koje je uključivalo 7.738 dece u Severnoj Americi čija su visina i težina mereni sedam puta u periodu između 1998. i 2007.

Od ovog broja dece, 6.807 nije bilo gojazno na osnovu ove studije. Tim je koristio kriterijume za preteranu telesnu težinu i gojaznost koje je odredio Centar za kontrolu i prevenciju bolesti.

"Važnost prvih pet godina života“

Istraživači su otkrili da kada su deca kretala u vrtiće prosečno u uzrastu 5-6 godina, 12,4% dece bilo je gojazno, a 14,9% patio od preterane telesne težine. Do momenta kada je ova grupa upisala osmi razred, u proseku su imali 14,1 godinu, 29,8% bilo je gojazno, a 17% patilo od prekomerne težine.

Četiri puta je verovatnije da će deca koja pate od prekomerne telesne težine u vrtiću biti gojazna do osmog razreda u poređenju sa svojim vršnjacima koji imaju normalnu telesnu težinu.

Phil Scoville/Flickr.com

Takođe, rezultati su pokazali da su deca koja su bila duga na rođenju i patila od prekomerne težine do vrtića bila pod najvećim rizikom da postanu gojazna pre 14. godine.

U svojim komentarima na rezultate istraživanja, Kaningham kaže:

"Imamo dokaze o važnosti određenih faktora koji nastaju pre rođenja i za vreme prvih pet godina života. Napori da se smanji gojaznost, usmereni na decu koja pate od prekomerne težine pre petog rođendana, možda mogu biti dobar način da se utiče na decu koja su podložnija mogućnosti da postanu gojazna kasnije u životu.“

Istraživanje "pruža uvide u epidemiju“

Ova analiza takođe uključuje procenu rizika gojaznosti kada su u pitanju različite društveno-ekonomske klase i etnička porekla.

Otkrili su da su deca koja pate od prekomerne težine, a pripadnici su dve najviše društveno-ekonomske klase bila pod peta put većim rizikom od gojaznosti nego deca sa normalnom težinom sličnog društveno-ekonomskog statusa.

Ali deca koja su patila od prekomerne težine iz najnižih društvenih grupa bila su pod rizikom da postanu gojazni samo 3,4 puta većim nego deca sa normalnom težinom iz ove grupe.

Takođe, procenat gojaznosti viši je među decom španskog (tzv. „hispano“) porekla nego među belom decom koja nisu španskog porekla svih uzrasta, dok su crna deca koja nisu španskog porekla više patila od gojaznosti nego bela deca koja nisu španskog porekla, počevši od trećeg razreda.

„Istraživanje stepena učestalosti može obezbediti uvide u prirodu epidemije, najosetljivije uzraste i grupe koje spadaju u rizične grupe kada je u pitanju gojaznost“, kaže se u istraživanju.

"Medikal njuz tudej" nedavno je pisao o „rastućem klasnom jazu“ kada je u pitanju gojaznost među tinejdžerima u Severnoj Americi. Istraživanje ukazuje na to da raste broj tinejdžera iz siromašnijih porodica koji pate od gojaznosti, verovatno pod uticajem njihovog načina života.