Safari kroz Staru Hercegovinu i biser na kraju puta

Jedan od najlepših delova Bosne i Hercegovine, njen najjužniji kraj, poznat je kao Stara Hercegovina.

Priroda je jedinstvena: spoj hercegovačkog krša, šuma i vode. Kraj, koji političari i vlade često nepravedno zapostavljaju, na putu je da ponovo doživi svoj turistički procvat. Nakon planinskih prevoja, krških polja i jezera, biser na kraju puta je – Trebinje.

Kroz prašumu

Foto: Thinkstock

Nacionalni par Sutjeska najstariji je i najveći Nacionalni park u BiH. U njemu se mogu videti kulturno-istorijski spomenici, prelepe planine - među kojima je i najviši vrh u BiH Maglić - i jedna od najvećih prašuma i prirodnih rezervata u ovom delu Evrope – Perućica. Spomenik borcima palim u Drugom svetskom ratu, delo Miodraga Živkovića, još uvek privlači pažnju turista.

Gatačko prostranstvo

Nastavljajući put ka jugu, ka Trebinju, spuštajući se sa Čemerna, puca ravnica – Gatačko polje. Prostire se na nekih 60 kvadratnih kilometara, na nadmorskoj visini od 840 metara. Idealno za stočarstvo i ovčarstvo, pa su gatački sir i kajmak već tradicionalno poznat brend ovih krajeva.

Voda za Gatačko polje

Jezero Klinje nadomak Gacka najstarije je veštačko jezero u BiH, akumulirano još krajem 19. veka za potrebe navodnjavanja Gatačkog polja. Iz tog razloga izgrađena je i kamena lučna brana, prva na Balkanu.

Pod platanima

Foto: Thinkstock

Trebinje. Grad koji je vekovima bio na putu trgovcima iz Dubrovnika ka drugim evropskim gradovima. U centru, u hladovini platana, odvija se život grada. Turisti, ali i domaće stanovništvo, tu se sastaju, kupuju domaće tradicionalne proizvode - med ili lekovite trave, ali i domaće voće i povrće iz okolnih sela.

Spokoj vode

Foto: Thinkstock

Trebišnjica, ponornica koja se povremeno krije pod zemljom na svom površinskom toku je prava lepotica. Njena mirnoća dok prolazi pored obalnog raslinja u rani zalazak sunca, naprosto je hrana za oči i dušu.

Biser starog Trebinja

Osman-pašina džamija u centru Starog grada u Trebinju sagrađena je 1726. godine. Gradnju je naredio trebinjski kapetan Osman-paša Resulbegović. Građevina je spaljena 1993. godine, a prvi pokušaj obnove 2001. godine je sprečen kamenovanjem i nasilnim protestima. Džamija je ipak obnovljena 2005. godine.

Trebinjska Gračanica

Foto: Thinkstock

Nova Gračanica na Crkvinama iznad Trebinja, građena u vizantijskom stilu, baš kao i ona na Kosovu, poslednja je želja velikog hercegovačkog pesnika Jovana Dučića, čiji su posmrtni ostaci preneti iz Čikaga, gdje je pesnik živeo i umro, te sahranjeni u grobnici u manastiru.

Most Arslanagića (ili Perovića?)

Foto: Thinkstock

Kameni Arslanagića most podigao je 1574. Mehmed-paša Sokolović. Postavljen je i Arslan-aga da čuva most i naplaćuje mostarinu. Zbog probema sa visokim vodostajem, ova građevina je promenila mesto i prebačena u grad. Tokom poslednjeg rata tadašnji gradonačelnik Trebinja Vučurević, most je preimenovao u Perovića most, tvrdeći da Arslanagići potiču od Perovića.

Lepote starine

Foto: Thinkstock

Manastir Tvrdoš jedan je od najstarijih u zemlji. Prema predanju, osnovali su ga car Konstantin i njegova majka Jelena Anžujska, čiju mumificiranu ruku monasi još uvijek čuvaju uz oltar manastirskog hrama Uspenja Presvete Bogorodice. Osim popularnosti među vernicima i turistima, manastir je nadaleko čuven i po svojim vinima.

Kameni svedoci vremena

Crkva svetog Nikole uzdiže se iznad napuštenog sela Kotezi, u kamenu hercegovačkih planina. Osipanje stanovništva, u potrazi za poslom i modernim gradskim životom, započelo je još pre rata, a nakon poslednjeg rata u BiH u selu su ostale tek dve starice, od kojih jedna čuva i ključ crkve.

Inat starine

Iako znatno oštećena i ruševna, minaret džamije Muje Kotezlije, u selu Kotezi kod Ljubinja, još uvijek prkosi vremenu. Sagrađena je u 15.veku i smatra se najstarijom džamijom na ovim prostorima. U džamiji nema verskih obreda – nema ko da klanja, jer nema stanovništva, osim dve starice, katolkinje, koje se, osim o lokalnoj crkvici, brinu i o Mujinoj džamiji.