Bavarska bajka na putu romantike

NAŠE nekadašnje siromaštvo danas nam je bogatstvo! Ovim rečima, vodič turistima najkraće opisuje istoriju bavarskog gradića Rotenburga. Varoš u donjoj Saksoniji, ima manje od 22.000 stanovnika, ali je jedno od najčuvenijih mesta u Nemačkoj, koje posećuju turisti iz čitavog sveta. U srednjem veku su ga pustošile vojske i kuga, a danas, Rotenburg je nemački simbol za romantiku.

Razlog nije samo činjenica da se nalazi na "Romantičnom putu", već i zato što je reč najbolje očuvanom srednjovekovnom gradu Evrope. Unutar starih zidina, ušuškane su kuće i crkve besprekorno očuvani, a ulice uređene cakum-pakum. Uspeo je Rotenburg da "preživi" Drugi svetski rat i dočeka 21. vek sa 42 kapije i tornja opasanih zidom dugačkim tri kilometra. Noćni čuvar koji svako veče "zaključa" kapije grada, daje posebnu atmosferu ovom mestu.

U najromantičnijem gradu Nemačke vreme kao da stoji. Osnove crvene tvrđave (roten burg) nad rekom Tauber postavljene su 1070. godine. Narednih sto godina pod dinastijom Štaufer grad je dobio današnje obrise. Prvo je izgrađena osnova današnje tvrđave, zatim crkva svetog Jakuba, a polako su podizane i kule. Najpre su izgrađene Bela i Markusova kula sa Rderovim lukom. Red dominikanaca i svetog Jovana podigli su manastir, a stigli su i prvi jevrejski majstori, pravnici, draguljari...

Srednji vek je u početku mazio Rotenburg, jer su u 13. veku od kralja Rudolfa Habsurškog dobili status "slobodnog imperijalnog grada". To je značilo da sami sakupljaju porez i odgovaraju samo kruni. Ubrzo su osnovane tri važne pijace, trgovci su se doseljavali, cvetala je mala privreda. Izgrađeni su franciskanski manastir i bolnica, stizali su hodočasnici, putnici. Zemlja je u okolini plodna, pa je u jednom trenutku Rotenburg imao čak 14.000 stanovnika.

Onda se 1356. godine dogodio zemljotres. Oporavili su se, ali od tridesetogodišnjeg rata u 17. veku - nisu. Naime, grof od Tilija planirao je da 40.000 katoličkih vojnika smesti u protestantski Rotenburg. Grad je zaključao sve kapije. Možda bi grof Tili uspeo da pokori grad, ali je činjenica da je Rotenburg pao jer je vojnik ušao u barutanu sa bakljom, pa su zidovi - probijeni. Tili je na proleće napustio grad, potpuno opustošen, sa izgladnelim i osiromašenim stanovnicima. Stigla je kuga i Rotenburg je na neko vreme pao u zaborav.

Romantični umetnik Karl Špicveg krajem 19. veka putovao je Bavarskom i oduševljen napravio seriju akvarela iz Rotenburga. Prelepe slike su privukle brojne putnike da otkriju ovaj romantični grad. Na sreću, i roditelji američkog političara Džona Mekloja videli su ove slike i otišli na medeni mesec u Rotenburg. To se pokazalo od presudnog značaja tokom Drugog svetskog rata, jer su se nacistički vojnici sakrili unutar zidina. Mekloj je odbio da teška artiljerija bombarduje Rotenburg, pa je poslao 12 vojnika da pregovaraju oko predaje nacista.

Zahvaljujući burnoj prošlosti, ovo majušno mesto svake godine posete milioni turista iz čitavog sveta. Zaljubljeni parovi vole da se izgube u uskim uličicama i zadivljeno zagledaju cveće u prozorima, koji su prava umetnička dela.

U Rotenburgu je nedavno završen festival buđenja proleća, kada se otvaraju fontane i čitav grad je ukrašen cvećem. Tih dana se, baš kao i u ostalom delu Frankonije (oblast u Bavarskoj), tradicionalno jede jagnjetina. Svima je u obilasku grada polazna tačka neobično velika Gradska kuća čiji je gotski deo izgrađen 1250, a renesansni dodat 1572. godine. Kula je visoka 61 metar i sa njenog vrha pruža se divan pogled na krovove varoši i okolinu. Odatle se ide do protestantske crkve svetog Jakoba, koja je deo idolopokloničke evropske rute. Zanimljiva je po tome što ispod nje prolaze automobili. Grad je mali, ali prepun muzeja. U blizini su Imperijalni i muzej katanaca, Muzej kriminala i sprava za mučenje, ali i porcelanskih lutki.

U Rotenburgu je svaki dan Božić, jer se preko puta Gradske kuće nalazi muzej Božića Kate Volfart. U njemu se tokom čitave godine prodaju ručno izrađeni ukrasi za novogodišnju jelku. Naravno, specijalitet ovog grada je snežna kugla od šećera ili čokolade.

Možda je još zanimljive poći okolnim putem - hodajući tri kilometara dugačkim zidom koji opasuje grad. Duž čitavog zida mogu se čitati imena donatora koji su pomogli da se rekonstrušu i očuvaju zidine, a zauzvrat su postali "vlasnici" jednog ili deset metara ove građevine.

Jedna od najzanimljivijih kuća nalazi se na glavnom trgu iza fontane svetog Đorđa. "Kuća mesa i plesa" je izgrađena na temeljima stare gradske kuće koja je izgorela 1240. godine. Ima crvene grede i poznata je kao najslikanija kuća u Bavarskoj. U prizemlju su mesari prodavali meso, a na spratu su uveče organizovane igranke, svadbe i veselja.

Najlepša renesansna zgrada pripadala je Leonardu Vajdmanu koji je bio veliki građevinski preduzimač. U kući se danas nalazi restoran, a na fasadi su ostale stare poruke: mudrost, pravda, hrabrost, materinstvo, nežnost, ali i pohlepa, prevara, proždrljivost...

Ipak, najzanimljiva kuća Rotenburga se nalazi van zidina. "Hegeriterhaus" je sa uskom okruglom kulom i biber crepom jedno od najromantičnijih evropskih zdanja. I ovo je delo Vajdmana.

Uostalom, šetnja među gotske, renesansne i barokne kućice sa kamenim osnovama i spratom koji podupiru drvene grede je poput bajke. Rotenburg je snen, živi sporim ritmom i u njemu se pije odlično pivo "tušer".

Pravi utisak dobija se noću u šetnji sa noćnim čuvarom. Ogrnut crnom pelerinom sa lampom i naoružan helebardom, on vodi turiste do fontane svetog Đorđa, kule Klingentor iz 14. veka koja bila i vodeni toranj, pokazuje najstariju kuću, otvara vratanca za one koji zakasne i uz šaljive priče završava turu kod najstarijeg restorana "Pakao".

PINOKIO

Ovaj prelepi grad "glumio" je u nekoliko filmova, a svetsku slavu doneo mu je Diznijev "Pinokio" koji trči ulicom na kojoj se vide dva najpoznatija tornja. I poslednja scena poznatog dečijeg filma "Čarli i fabrika čokolade", odigrava se u Rotenburgu. Grad je inspirisao i tvorca "plejmobila", jedinih igračkaka koje se proizvode u EU, da napravi čitav grad po ugledu na Rotenburg.

foto: flickr.com/game of epl5

foto: flickr.com/polybert49