Poreč: Sva mletačka raskoš

Kastrum na malom poluostrvu podigli su Rimljani. Tu se ušuškao stari grad. U njega ući valja šetalištem kraj mora. A onda ponešto od mletačkog ukusa pet vekova negovanog, još se može zapaziti. Raskoš naslutiti.

Pod uticajem Venecije nastaje i prvi gradski statut još u 13. veku, ali je najznačajniji spomenik ipak ostavila Vizantija. To je velelepna Eufrazijeva bazilika sa biskupijom, sagrađena još u 6. veku i jedan je od reprezentativnijih spomenika ranohrišćanske arhitekture na Mediteranu. Pred bazilikom je red zainteresovanih turista, vernika koji padaju ničice pred vratima, ali ulazak se plaća.

Ako se odlučite da platite nimalo jeftin tiket za razgledanje kompleksa, nećete se pokajati. Uz prezentaciju arheoloških ostataka, u prvom redu mozaika još iz 3. veka, mogu se videti vredni sakralni spomenici i umetnički predmeti iz starohrišćanskog, ranovizantijskog i srednjovekovnog perioda. Bazilika, odnosno katedrala Uspenja Marijinog građena je od 553. godine na temeljima starije crkve. Do danas je bilo niz promena, pa na izvornom zdanju iz ranohrišćanskog perioda stoji treća crkva u gotičkom stilu.

Podni mozaici iz 5. veka su autentični i dobro sačuvani uprkos raznim prirodnim katastrofama i ljudskim nepažnjama i zaista su primerci gotovo filigramske umetnosti. Utisak ostavlja dva reda vitkih mermernih stubovi koji nose katedralu.

Monumentalnost i raskoš ovog kompleksa kao da daju pečat celom Poreču. Na glavnoj ulici je nekoliko izvanrednih palača koje datiraju iz doba mletačke raskoši. U blizini je i prodavnica venecijanskih krinolina i maski, što zaokružuje tu elegantnu i bajkovitu priču.

Foto: Sobrecroacia.com / Flickr.com

Nećete odoleti izazovnom pozivu Petougaone kule koja je podignuta u 15. veku, a na čijem je krovu maleni restoran sa pogledom koji će vas fascinirati jer će se pred vama ukazati veliki gradski trg koji se zove Sloboda, na kome dominira barokno crkveno zdanje koje kao da je deo scenografije za svečanosti kojima se oživljavaju prizori iz 18. veka. Diskretniji i mističniji ipak je Trg Marafor.

Draž mu daje visoka kamena kuća - kula, sa drvenim balkonom i vanjskim stepeništem. Građena je u 13. veku. Čini se kao da grad nikada nije nije ništa drugo radio do živeo od posetilaca koji su dolazili da se pomole ili da vide to o čemu se priča. A turistički put na kome je bio i Poreč otvorilo je Austrijsko parobrodsko društvo iz Trsta 1844. godine. Samo godinu dana kasnije već je štampan i turistički vodič sa slikama grada. Koju deceniju kasnije, Poreč postaje mondensko mesto aristokratije sa bečkog dvora koja uplovljava u porečku luku svojim jahtama.

Prvi hotel izgrađen je još 1910. godine. Sedamdesetih godina prošlog veka bio je neprikosnoveni grad hrvatskog turizma, čak ispred Dubrovnika, jer po broju noćenja onih što su došli, pa neće da odu tek tako, dok se još jednom ne uvere da je sve baš kao što su prvi put videli, niko mu ni prići nije mogao. I danas. Broj noćenja petostruko je veći od broja stanovnika kojih u Poreču nema ni dvadesetak hiljada.

Izvor: Danas
Foto: Sobrecroacia.com / Flickr.com