Izložba slika Jovane Mitić

Postavku čine 22 slike malog formata rađene u tehnici ulje i akril a nastale su u periodu od 2007. do 2014. godine. Izložba će moći da se pogleda do 9. maja.

Jovana Mitić je diplomirala na Fakultetu umetnosti u Nišu, u klasi prof. Zorana D. Kostića 2008. godine. Dobitnica je 13 nagrada i priznanja za svoje stvaralaštvo a njene slike se nalaze u javnim i privatnim kolekcijama. Izlagala je grupno na oko 130 izlozbi u zemlji ali i u Velikoj Britaniji, Švajcarskoj, Italiji, Hrvatskoj, Mađarskoj, Makedoniji, Bugarskoj. Član je ULUPUDS-a.

Kulturni centar Novi Sad

O svom radu:

“U svom slikarstvu vraćam se arhetipu, najdubljem delu čovekovog bića. To je težnja usmerena prema ponovnom otkriću znanja. (Nijedan čovek ne postoji samo za sebe… već je svaki čovek star koliko i čovečanstvo. – E.Hemingvej). Deo istorije se uvek nalazi u nama… stvaranje prvih simbola, težiti arhetipskom, magičnom. To je ono spuštanje u dubinu čovekovog bića, prošlosti, kolektivno nesvesnom… izvlačiti arhetipske znakove na platnu. Ovakav pristup poetici vizuelnog iskaza podrazumeva put iz laguma sopstvene duše prema belini platna. Šta ja radim kao umetnik? – uništavam oblik, bavim se apstraktnom umetnočću. Kod mene ipak nema potpune izolacije od spoljašnjeg sveta, već se uvek javlja neka asocijacija i dodir sa tim spoljašnjim svetom. Na nekim slikama je to manje očigledno a na nekim je očita povezanost sa realnim. Iako stvaram novi svet, on je ipak, na neki način, inspirisan ovim postojećim. Danas ne možemo poreknuti svet u kome živimo…” Jovana Mitić

U kritici Nikole Kusovca navodi se: "U savremenoj umetnosti mogu se, prema prirodi energije koja pokreće njen stvaralački mehanizam, uočiti dva osnovna toka. Jedan, čiji su zagovornici nosioci pobune protiv trajanjem i dugim korišćenjem potrošenih kategorija lepog, skladnog i dobrog, koje oni u svojoj buntovničkoj praksi jednače sa ružnim, neskladnim i rđavim. I drugi, čiji tvorci oslonjeni na tradicionalne i praksom iskušane vrednosti, ma koliko da su trošene i trošne, neguju umetnost koja nije izgubila strasnu želju da spozna mistične tajne prevođenja duha u materiju. Među ove druge stvaralačke ličnosti, najčešće nosioce redukovanog likovnog izraza koji je prožet duhom transcedentalnog, u tekućoj srpskoj umetnosti minule decenije, nalazi se mlađana Jovana Mitić. Ona se kao slikar i grafičar služi klasičnim izražajnim sredstvima, čiju suštinu prepoznajemo kao nadgradnju onih rezultata što su ih u srpskom likovnom stvaralaštvu utemeljili majstori pikturalno odnegovane slik ane površine, ali i neprevaziđeni likovni predagozi, kakvi su bili Ljubica Cuca Sokić i Nedeljko Gvozdenović".