Pobjeda: Pritisak Rusije na CG ušao u brutalniju fazu

Željeznak je u nedavnom pismu zahtevao stvaranje ujedinjene opozicije u Crnoj Gori protiv sadašnje vlasti.

"Repertoar ruske imperijalne politike prema Crnoj Gori veoma je razuđen: otvorenu finansijsku, diplomatsku, propagandnu, navodno i obaveštajnu podršku dobijaju antizapadne, panslavističke i velikosrpske stranke, Srpska pravoslavna crkva, antinatovske nevladine organizacije i mediji, ali i takozvani nezavisni listovi i televizije sa pronatovskom retorikom i američkim kapitalom, te uticajni NVO-i koji imaju milionske grantove od institucija EU i Amerike", piše književnik Milorad Popović.

On navodi da je ovo treći put u poslednjih 160 godina da Rusija organizuje opoziciju u Crnoj Gori, sa namerom da osujeti veći stepen državne samostalnosti i prozapadni smer spoljne politike.

Prvi put, piše Popović, agenti Azijatskog departmana petrogradskog Ministarstva spoljnih poslova pokušali su da speče prozapadni kurs knjaza Danila, početkom druge polovine 19. veka, stvarajući širu zavereničku grupu u samoj Crnoj Gori.

Drugi put se Crna Gora, kao deo federalne komunističke Jugoslavije, našla na udaru Kremlja, i crnogorski informbiroovci su činili glavnu prosovjetsku frakciju, koja je želela da spreči Titovo distanciranje od Staljina, tvrdi Popović.

Po njegovim rečima, danas je "proruska koalicija, za razliku od prethodne dve, veoma šarolika, pored četničkih vojvoda i dovojvoda, ruralnih pesničića, uvezenih i domaćih klerikalaca, kvazilevičara panslavista, pojačana bivšim indipendistima, novojotovanim turbocrnogorcima, samozvanim anarhistima i bandijeristima s kineskom svilom".

"Profesionalnim istoričarima nameće se interesantna komparacija: knjaz Danilo Petrović Njegoš, Josip Broz Tito i Milo Đukanović, u ključnim trenucima svojih političkih karijera imali su javnu ili prećutnu podršku Petrograda i Moskve, da bi u trenutku zaokruženja državne nezavisnosti postali neprijatelji ruskih imperijalista", navodi Popović u današnjoj "Pobjedi".