Srbija stari tri puta brže

„Pitanje opstanka sela biće gotovo nemoguće rešiti ako se bude čekalo pet do deset godina“, kaže dr Vladimir Nikitović iz Centra za demografska istraživanja Instituta društvenih nauka.

Po njegovoj proceni, tada ćemo imati demografski gotovo opustele seoske predele, svojevrsnu mrežu domova penzionera koji će očekivati da ih izdržavaju malobrojne generacije njihovih potomaka, koncentrisane u svega nekoliko urbanih centara.

„Ako smo tokom perioda intenzivne industrijalizacije zemlje šezdesetih i sedamdesetih godina prošlog veka bili svesni da se stanovništvo nepovratno preseljava iz sela u gradove, sada smo svedoci bespovratnih migracija iz urbanih opštinskih centara u jedina tri velika grada Srbije – Beograd, Novi Sad i Niš”, kaže ovaj demograf.

Koliko je proces demografske diferencijacije Srbije na tri urbana centra i izumiruće relikte socijalističke industrijalizacije uznapredovao, najbolje pokazuje poređenje između dve demografske karte, koje predstavljaju promenu broja stanovnika po opštinama Srbije; jedna u periodu 2002-2005. a druga u periodu 2002-2008. godina.

Nikitović objašnjava da prva karta pokazuje da su gotovo sve opštine zabeležile pad broja stanovnika, osim onih koje čine Beograd, Novi Sad i Niš, ali i onih većinski naseljenih albanskom i bošnjačkom populacijom, koje su na krajnjem jugu i jugozapadu zemlje.

„Pri tome, ove poslednje svoj porast, koji bi bio i veći da nema tradicionalne emigracije, duguju isključivo visokom prirodnom priraštaju,b udući da je u njima broj rođenih u odnosu na umrle veći za dva do četiri puta”, ističe Nikitović.

On podseća da smanjenje broja stanovnika u svim delovima Srbije, osim u prethodno navedenim, predstavlja samo nastavak trenda započetog početkom poslednje decenije prošlog veka, ali dramatično povećanom brzinom.