"Hoćemo u EU, ali sa našim Kosovom"

"Šta je čovek bez duše i srca, to je Srbija bez Kosova", naveo je Irinej.

On je na svečanosti povodom 199. godišnjice od početka Drugog srpskog ustanka i stvaranja moderne države Srbije govorio pod Takovskim grmom gde je na današnji dan Miloš Obrenović pozvao u borbu za oslobodjenje od Osmanskog carstva.

"Mi se ne možemo odreći svoga Kosova i to vlada Srbije koja se ovih dana formira mora da ima na umu, jer mi hoćemo u EU, ali sa našim Kosovom", rekao je patrijarh Irinej.

On je podsetio, da je srpski narod sa "gunjem i opancima" vodjen nepismenim knezom stvorio današnju državu i doneo slobodu posle 500 godina ropstva.

Na skupu je govorio i ministar prosvete, nauke i tehnološkog razvoja Tomislav Jovanović koji je istakao da se iz Takova upućuje poziv na istorijsko pomirenje protivnika i da treba gledati u budućnost i zajedništvo.

"Ratovi treba da budu prošlost, a savremena Srbija je opredeljena za mir, demokratiju i zajednički razvoj", rekao je ministar Jovanović.

On je pozvao rasutu mladost i srpsku inteligenciju širom sveta da se vrate u Srbiju i svi zajedno doprinesu njenom daljem razvoju.

U Takovu se nalazi memorijalni kompleks posvećem događajima iz 1815. godine kada je Miloš Obrenović, nakon bogosluženja u crkvi-brvnari na Cveti, pozvao okupljene ugledne Srbe da ponovo uzmu oružje u ruke i nastave borbu započetu 1804. pod Karađorđem.

Time je počeo znameniti Drugi srpski ustanak, koji je vodio konačnom kraju turske vlasti na ovim prostorima.

U okviru kompleksa, pored crkve-brvnare, nalazi se i muzejska postavka koja je smeštena u spomen-školi, dar kralja Aleksandra Obrenovića, kao i monumentalni spomenik koji prikazuje kneza Miloša u polaganju zakletve pred ustaničkim prvacima.

U Takovu, 23. aprila 1815, Miloš Obrenović‡je na skupu starešina objavio početak novog ustanka za oslobođenje Srbije od turske vlasti.

Posle dvomesečnih borbi Turci su se zadržali samo u Beogradu i u nekoliko utvrđenih gradova.

Diplomatskim pregovorima Miloš Obrenović‡je do kraja 1815. godine zaključio usmeni mir s Marašli Ali-pašom, po kojem je priznat za vrhovnog srpskog kneza.

On je, mirnim putem, punih petnaest godina postepeno izgrađivao autonomni položaj Srbije u okviru turskog carstva i svoju vlast u Srbiji da bi, hatišerifom od 1830. godine Srbiji bila priznata autonomija.