Beda se Srbijom raširila kao kuga

Naime, na snazi je još uvek Zakon o socijalnoj zaštiti donet pre dve decenije, odnosno u vremenima kada siromaštvo i beda još nisu bili toliko veliki kao danas.

Ustav Srbije traži od vlasti da građani i porodice kojima je neophodna društvena pomoć moraju imati obezbeđeno pravo na socijalnu zaštitu.

Ministar rada i socijalne politike Rasim Ljajić tvrdi da će broj korisnika novčane pomoći nakon usvajanja ovog zakonskog akta biti povećan za najmanje 80.000 i da će, zbog povećanog iznosa i broja korisnika, izdvajanja iz budžeta biti veća oko 70 posto. Pošto se očekuje da zakon odmah nakon usvajanja stupi na snagu, značiće to da novih oko 80.000 korisnika socijalne pomoći, umesto dosadašnjih 10.000 dinara mesečno, dobija 16.000, odnosno iznos u visini minimalne zarade.

Da bi primena zakona što pre krenula, lokalne samouprave imaju zadatak da do kraja ovog meseca Ministarstvu rada i socijalne politike dostave popunjene upitnike o socijalnim kategorijama stanovništva na osnovu kojih će država opštinama koje ne mogu same da obezbede raspoređivati novac za najugruženije.

Savetnik ministra rada i socijalne politike Ljubomir Pejaković naglašava da je to samo deo obaveza koje državni organi moraju odraditi da bi se dobila jasnija slika o socijalnoj strukturi stanovništva. On kaže da je "po statističkim podacima, u Srbiji 8,8 odsto stanovništva, odnosno oko 620.000 građana, siromašno".

"Oni primaju socijalnu pomoć od pet do deset hiljada dinara, a novim zakonom predviđeno je povećanje tog iznosa na 16.000. Povećaće se i broj korisnika socijalne pomoći, na 250.000, kao i broj domaćinstava koja se vode kao najugroženija sa sadašnjih 70.000 na 100.000", kaže on.

"Granica siromaštva u Srbiji je mesečno primanje ispod 17.000. Ni novim povećanjem ne možemo im pomoći da ne budu siromašni, ali im donekle možemo olakšati život", kaže Pejaković i dodaje da "tu kategoriju ne treba mešati s ekstremno siromašnima, kojih ima oko 170.000".

On ističe da je tačno da Srbija nema socijalnu kartu, o kojoj se već dugo priča, ali dodaje da to EU od nje i ne zahteva jer je malo država koje je imaju. Napominje da je socijalna karta zapravo kompletan socijalni karton za svako domaćinstvo, odnosno pojedinca.

"Mi smo se odlučili za varijantu u kojoj će centri za socijalni rad u svakoj opštini popuniti podatke koje smo zahtevali, na osnovu kojih ćemo imati jasniju sliku o socijalnoj strukturi stanovništva. Te svojevrsne socijalne karte, odnosno upitnici koje je većina opština već dostavila, daće podatke o tome koliko u kojoj opštini ima stanovnika, dece, socijalno ugroženih, radno sposobnih, zaposlenih i nezaposlenih, invalida, kolika je stopa nataliteta i mortaliteta i niz drugih potrebnih podataka", kaže Pejaković.